ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΝΥΜΦΕΣ ΚΗΦΗΝΩΝ


Το εκχύλισμα των προνυμφών από κηφήνες είναι κάτι όχι και πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα.

Ανακαλύφθηκε από έναν Ρουμάνο Μελισσοκόμο τον
Nikolae Iliesu.

Το προϊον λαμβάνεται από το περιεχόμενο του κελιού της προνύμφης του κηφήνα ηλικίας 7 ημερών.

Στα κελία βρήσκουμε:

1.Προνύμφες κηφήνα

2.Μέλι

3΄Γύρη

4.Ίχνη Πρόπολης.


Το εκχύλισμα από τις προνύμφες κηφήνων, έχει μια πολύπλοκη σύνθεση παρόμοια με το βασιλικό πολτό.

Εδώ θα δούμε μερικές πληροφορίες για τη σύνθεση

του.

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ

(του φρέσκου συλλεχθέντος
εκχυλίσματος):

Νερό 65 - 75%

Ξηρές ουσίες 25 - 35%

Ολικές πρωτεΐνες 9 - 12 g%

Ολικοί υδατάνθρακες 6 - 10 g%

Ολικά λιπίδια (λίπη) 5 - 8 g%

Τέφρα μέγιστο 2%

Απροσδιόριστες ουσίες μέγιστο 3%


ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ

(του λυοφιλοποιημένου εκχυλίσματος)

Βιταμίνες


Βήτα-καροτίνη 4,0 mg/kg

Ολικά καρωτινοειδή 5,9%

Βιταμίνη Α 5400 IU/g

Βιταμίνη Ε 13 mg/kg

Βιταμίνη B1 2,0 mg/kg

Βιταμίνη B2 9,0 mg/kg

Βιταμίνη B6 ίχνη

Χολίνη 1790 mg/kg


Μεταλλικά στοιχεία


Ασβέστιο 0,36 g%

Φωσφόρος 0,47%

Νάτριο 0,45%

Κάλιο 0,45%

Μαγνήσιο 0,206%


Ιχνοστοιχεία


Μόλυβδος 0,2 mg/kg

Χαλκός 22,5 mg/kg

Κάδμιο 0,01 mg/kg

Σίδηρος 48 mg/kg

Ψευδάργυρος 54,1 mg/kg


Αμινοξέα


Λυσίνη ** 1,958%

Ιστιδίνη ** 0,829%

Αργινίνη * 1,332%

Ασπαρτικό οξύ 2,645%

Θρεονίνη ** 1,032%

Σερίνη 0,930%

Γλουταμινικό οξύ 5,196%

Προλίνη 1,864%

Γλυκίνη 1,452%

Αλανίνη 1,767%

Κυστίνη * ίχνη

Βαλίνη 2,03%

Μεθειονίνη ** 0,729%

Ισολευκίνη ** 1,606%

Λευκίνη ** 2,660%

Τυροσίνη * 1,332%

Φαινυλαλανίνη ** 1,334%

Υδροξυπρολίνη Απουσία

Υδροξυλυσίνη απουσία


Σημείωση:

* Μερικώς αναντικατάστατο

** αναντικατάστατο και απαραίτητο



Επίσης υπάρχουν και άλλες ουσίες στο εκχύλισμα που

έχουν σημασία στη μελισσοθεραπεία. Το γενικό συ-

μπέρασμα είναι ότι το εκχύλισμα είναι ένα άριστο τρό-

φιμο, που είναι παρόμοιο από αυτή την άποψη με το
βασιλικό πολτό.


Φαρμακευτικές ιδιότητες

01. Αυξάνη την Μυική Μάζα στους άνδρες

02. Ενεργοποιεί την σεξουλική ενέργεια

03. Σταθεροποιεί την λειτουργία της υπόφυσης

04. Σταθεροποιεί την λειτουργία των επινεφριδίων

05. Προάγει την σπερματογένεση και την καλή

λειτουργία του γεννητικού συστήματος

06. Βελτιώνει την μνήμη

07. Αυξάνει τον Μεταβολισμό

08. Βελτιώνει τα προβλήματα της εμμήνου ρήσεως

09. Αυξάνει την λειτουργία του ανοσοποιητικού.

10. Είναι ένα από τα καλύτερα αντιιικά σκευάσματα.

　

Είναι κατάλληλο γιά:
- Αθλητές

- Σ.Δ

- Παχυσαρκία

- Αθρίτιδες

- Μυαλγίες

- ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ Η ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΛΕΜΟΝΑΔΙΤΣΑ

- Αδυναμία

- Αυξάνει την ζωτική δύναμη του οργανισμού

ΔΟΔΟΛΟΓΙΑ

Μιά κάψουλα ή ανάλογη κουταλιά 3 φορές την ημέρα μία ώρα πρίν από κάθε γεύμα γιά διάστημα 6 μηνών.Διακόπή για 2 μήνες και μετά πάλη άλλους 6 μήνες.

Αν το άτομο έχει σοβαρό πρόβλημα μπορεί να κάνει την διακοπή μόνο γιά έναν μήνα αντί γιά δύο.

ΛΥΟΦΙΛΟΠΟΙΗΣΗ

Η λυοφιλοποίηση είναι μία ήπια μέθοδος αποξύρανσης που επιτυγχάνεται με την μέθοδο της εξάχνωσης του νέρου.

Το προϊόν ψύχεται από τους -20 έως -60 βαθμούς,έτσι το νέρο γίνεται πάγος και ο πάγος αποβάλλεται με ειδική συσκευή που λειτουργεί σε αντλία κένου.Δηλαδή περνά από την στερεά κατάσταση στην αέρια χωρίς να υγροποιηθεί.

Το υπόλειμμά είναι σπογγώδες και πολύ διαλυτό στο νερό.Είναι πολύ ακριβή μέθοδος και τα προϊόντα που παράγονται κοστίζουν,αλλα είναι πολύ σταθερά.

　

Επίδραση του μελιού και της
πρωτεΐνης1 του βασιλικού
πολτού στις κυτταροκίνες και στους μεταγραφείς του MMP-9 mRNA σε ανθρώπινα κερατινοκύτταρα
　

Juraj Majtan, A. Kumar, Tomas Majtan. Andrew F. Walls, Jaroslav Klaudiny - Αναδημοσίευση από το περιοδικό Πειραματική

Δερματολογία - Μετάφραση Δανάη Γεράρδου, βιολόγος


Tο μέλι έχει χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια
ως θεραπεία για την επούλωση πληγών. Ωστόσο,
ακόμη και αν τα αποτελέσματα από τυχαίες κλινικές
δοκιμές δείχνουν ότι το μέλι επιταχύνει την επούλω-
ση πληγών, καμία μελέτη δεν έχει πραγματοποιηθεί
για την επίδρασή του στα ανθρώπινα κύτταρα του
δέρματος (επιδερμικά κερατινοκύτταρα και ινοβλά-
στες του δέρματος). Έχουμε αποδείξει ότι τα κερατι-
νοκύτταρα, τα οποία είναι γνωστό ότι εμπλέκονται
 στην επούλωση των πληγών είναι υπεύθυνα για την αυξημένη παραγωγή των μεσολαβητών, των κυτταροκινών (TNF-α, IL-1β και TGF-β) καθώς και της μεταλλοπρωτεϊνάσης-9 (MMP-9) μετά από επώαση με μέλι. Έγινε Realtime PCR για την ποσοτικοποίηση του επιπέδου mRNA επιλεγμένων κυτταροκινών και MMP-9. Επιπλέον, δεί-
ξαμε ότι το αυξημένο επίπεδο της MMP-9 στην επιδερ-
μίδα μετά από επώαση με μέλι οδηγεί σε υποβάθμιση
του κολλαγόνου τύπου IV της βασικής μεμβράνης. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι το μέλι ενεργοποιεί τα κερατινοκύτταρα και υποστηρίζει τα ευρήματα ότι το μέλι μπορεί να επιταχύνει την διαδικασία επούλωσης των πληγών.

H επούλωση πληγών είναι μια πολύπλοκη διαδικα-
σία που περιλαμβάνει διάφορες κυτταρικές, εξωκυτ-
ταρικές ουσίες και κύτταρα (κερατινοκύτταρα, ινο-
βλάστες, ενδοθηλιακά κύτταρα,μαστοκύτταρα, νευρικά κύτταρα και υποτύπους λευκοκύτταρων), που συμμετέχουν με διαφορετικό τρόπο στις τρείς φάσεις που αλληλεπιδρούν (φλεγμονή,κυτταρικός πολλαπλασιασμός και ανάπλαση ιστών).

Ανώριμα κερατινοκύτταρα παράγουν μεταλλοπρω-

τεϊνάση (MMPs) και πλασμίνη που επιτρέπει το δια-

χωρισμό τους από τη βασική μεμβράνη και επίσης

διευκολύνει τη μετανάστευση τους. Κερατινοκύτταρα

παράγουν σχετικά υψηλές ποσότητες μεταλλοπρω-

τεϊνάσης-9 (MMP-9), και αυτή η παραγωγή μπορεί να

είναι επιπλέον αυξορυθμιζόμενη από TGF-β, TNF-α

και IL-1β. MMP-9 (gelatinase Β) είναι μια ψευδάρ-

γυρο εξαρτώμενη ενδοπεπτιδάση, που εμπλέκεται

στην πρωτεολυτική αποδόμηση των matrix πρω-

τεΐνων, όπως ο τύπος ΙΙΙ και IV κολλαγόνων και της

ελαστίνης. Ορισμένες κυτταροκίνες, κυρίως η IL-1β

και TNF-α, μπορούν επίσης να προκαλέσουν την

παραγωγή του κερατινοκυτταρικού αυξητικού παρά-

γοντα FGF-7, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να

προωθήσει έμμεσα εκ νέου επιθηλιοποίηση.

Ιστορικά, το μέλι έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία

ευρέος φάσματος τραυματισμών, συμπεριλαμβανο-

μένων εγκαυμάτων και ελκών.

Στοιχεία από μελέτες σε ζώα και πειράματα, έχουν

δείξει ότι το μέλι, μπορεί να επιταχύνει την επού-

λωση των πληγών. Θετικά αποτελέσματα για το μέλι

στη θεραπεία πληγών, η οποία συνοψίζεται σε μια

πρόσφατη ανασκόπηση, έχουν αναφερθεί από τυχαί-

ες κλινικές μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν πάνω

από 2000 άτομα. Από την άλλη πλευρά, η ποιότητα

των αναφερομένων δοκιμών ήταν μεταβλητή και τα

αποδεικτικά στοιχεία μέχρι σήμερα τεκμηριώνουν το

μέλι ως μία θεραπεία ήπιων και μέτριων, επιφανει-

ακών και βαθύτερων εγκαυμάτων. Συγγραφείς της

ανασκόπησης ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν επαρκή

στοιχεία για να καθοδηγήσουν σε κλινική εφαρμογή

για άλλου είδους πληγές.

Θεωρείται ότι το υψηλό ιξώδες, το όξινο pH και το

υπεροξείδιο του υδρογόνου που υπάρχουν στο μέλι,

καθώς και η υψηλή ωσμωτικότητα και περιεκτικότητά

του σε θρεπτικά συστατικά, προάγουν την επούλωση

του τραύματος. Ωστόσο, περαιτέρω μηχανισμοί της

δράσης που σχετίζονται με τις επιδράσεις του μελιού

στην επούλωση των τραυμάτων παραμένουν αινιγμα-

τικά.

Τα τελευταία χρόνια, αρκετές μελέτες έχουν επικε-

ντρωθεί στις αντιφλεγμονώδεις δράσεις του μελιού

και το δυναμικό του ρόλο στην διέγερση της ανοσο-

ποιητικής απάντησης. Ανοσορυθμιστικές επιπτώσεις

έχουν δείξει in vitro την απελευθέρωση κυτταροκι-

νών από κυτταρικές σειρές μονοκυττάρων και από

ανθρώπινα μονοκύτταρα του περιφερικού αίματος

μετά από επώαση με μέλι. Επιπλέον, οι Tonks et al

έχουν προτείνει ότι ένα συστατικό 5,8 kDa που απο-

μονώθηκε από το μέλι Manuka είναι υπεύθυνο για

την TNF-α επαγωγή σε ανθρώπινα μονοκύτταρα

μέσω Toll-like υποδοχέων (TLR) 4. Έχουμε δείξει στο

παρελθόν ότι το μέλι ακακίας είναι σε θέση να ενι-

σχύσει την TNF-α έκκριση από τα μακροφάγα ποντι-

κών, ενώ το αποπρωτεϊνισμένο μέλι δεν έχει καμία

επίδραση στην απελευθέρωση του TNF-α. Αυτό ση-

μαίνει ότι η περιεκτικότητα του μελιού σε πρωτεΐνες,

κυρίως στην 55 kDa γλυκοπρωτεΐνη, η οποία είναι

και η κύρια πρωτεΐνη του βασιλικού πολτού (MRJP1),

καθώς και το μέλι, μπορεί να ευθύνονται για την

ανοσορυθμιστική δράση του μελιού. Επιπλέον, έχει

αναφερθεί ότι και ορισμένες άλλες βιολογικές επι-

πτώσεις μπορεί επίσης να αποδοθούν στην MRJP1.

Ενισχύει τον πολλαπλασιασμό των ηπατοκυττάρων

και τα πεπτίδια που προέρχονται από την MRJP1 δι-

αθέτουν ισχυρή αντιυπερτασική και αντιμικροβιακή

δράση. Σε μια πολύ πρόσφατη μελέτη, μια ένωση με

μοριακό βάρος (MW) 261 από μέλι της ζούγκλας φά-

νηκε να έχει χημειοτακτική δράση για τα ουδετερόφι-

λα καθώς και αντικαρκινική δράση. Εκτός από τα ευ-

ρήματα αυτά, έχει αποδειχτεί in vitro ότι οι επιδράσεις

που παρατηρούνται σε κύτταρα του ανοσοποιητικού

συστήματος δεν προκύπτουν κατ ‘ανάγκη από την

παρουσία μιας νέας ανοσορυθμιστικής ουσίας, αλλά

μπορεί να αποδοθούν αποκλειστικά στην ενδοτοξίνη

που περιέχεται στο μέλι. Ο σκοπός της παρούσας με-

λέτης ήταν να διερευνήσει τις επιδράσεις του μελιού

και της κυρίαρχης MRJP1 πρωτεΐνης του ως ισχυρό

θεραπευτικό μέσο για τα πρωταρχικά ανθρώπινα κε-

ρατινοκύτταρα, τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό

ρόλο στις διαδικασίες επούλωσης των πληγών στο

δέρμα. Έχουμε αποδείξει ότι το μέλι είναι σε θέση να

προκαλέσει την έκφραση ορισμένων κυτταροκινών

(TNF-α, IL-1β και TGF-β) και MMP-9 mRNA σε αν-

θρώπινα κερατινοκύτταρα. Καθαρή MRJP1 διεγείρει

επίσης την δημιουργία της mRNA έκφρασης κυττα-

ροκίνης. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν τόσο

ισχυρό όσο αυτό του μελιού.

Μέθοδοι

To Μέλι

Μέλι ακακίας αγοράστηκε από το μελισσοκομείο του

κ. Peter Irha (Σλοβακία). Η επιθυμητή ποσότητα του

μελιού ζυγίστηκε και αραιώθηκε σε PBS. Το διάλυμα

του μελιού έγινε πάνω από 50% (w / v) και αποστει-

ρώθηκε με διήθηση. Όλα τα πειράματα διεξήχθησαν

με 1% διάλυμα μελιού. Το περιεχόμενο της ενδοτοξί-

νης στο διάλυμα μελιού δοκιμάστηκε σε μια θολωσι-

μετρική μέθοδο, LAL, ακολουθώντας τις οδηγίες του

κατασκευαστή . Προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή

παρεμβολή του δείγματος μελιού με LAL δοκιμή,

συγκεντρώσεις ενδοτοξίνης επιβεβαιώθηκαν μέσω

διαδικασίας εμβολιασμού.

Καθαρισμός της κύριας πρωτεΐνης1 του βασιλικού πολτού

Βασιλικός πολτός (RJ) (Ινστιτούτο Μελισσοκομίας,

Liptovsky Hradok, Slovakia) ομογενοποιήθηκε σε

συγκέντρωση 10 mg / ml σε διάλυμα 0,05 m HEPES,

pH 8,3 (Διάλυμα Α). Εξαγωγή των πρωτεϊνών πραγ-

ματοποιήθηκε, το υπερκείμενο υγρό συλλέχθηκε

από τον RJ, φιλτραρίστηκε και φορτώθηκε σε HiTrap

DEAE Sepharose FF column όπου η ροή διαμέσου

της στήλης συλλέχθηκε και εφαρμόστηκε σε HiTrap

Heparin. Το έκλουσμα μετρήθηκε στα 280 nm. Τα

κλάσματα που περιείχαν MRJP1 αναλύθηκαν και

συμπυκνώθηκαν. Το λαμβανόμενο δείγμα εφαρμό-

στηκε σε στήλη και καθορίστηκε η καθαρότητα του

παρασκευασμένου MRJP1 σε ρυθμιστικό διάλυμα. Η

συγκέντρωση πρωτεϊνών και η αλβουμίνη ορού βο-

οειδών, χρησιμοποιήθηκε ως πρωτεΐνη αναφοράς.

Δύο συγκεντρώσεις καθαρού MRJP1 (5 και 25 μg /

ml) χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη.

(SDS-NuPAGE)

Η σύνθεση της πρωτεΐνης διαφόρων δειγμάτων υπο-

λογίστηκε με SDS-NuPAGE. Τα δείγματα χωρίστηκαν

σε NuPAGE Bis- Tris 4-12% 1 mm gel. Πρωτεϊνικές

ζώνες ανιχνεύτηκαν μετά από χρώση.

Απομόνωση των κερατινοκυττάρων

Ακροβυστία που λήφθηκε από περιτομή υγιών παι-

διών χρησιμοποιήθηκε για την απομόνωση των

πρωταρχικών κερατινοκυττάρων. Ιστός του δέρμα-

τος κόπηκε σε μικρά κομμάτια, επωάστηκε, η επι-

δερμίδα χωρίστηκε από το δέρμα, τα κύτταρα διηθή-

θηκαν, πλύθηκαν και καλλιεργήθηκαν σε ελεύθερο

ορό κερατινοκυττάρου-συγκεκριμένου μέσου ανά-

πτυξης, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Η καθαρότητα των κυττάρων αξιολογήθηκε με ανο-

σοϊστοχημικές ανιχνεύσεις κυτοκερατίνης.

Διέγερση των κερατινοκυττάρων

Πρωτογενείς καλλιέργειες κερατινοκυττάρων επωά-

στηκαν με μέλι και MRJP1. Κατά τον έλεγχο, κερα-

τινοκύτταρα επωάστηκαν σε μέσο χωρίς διεγερτικά.

Στα κύτταρα αυτά στη συνέχεια προκλήθηκε άμεση

λύση στις πλάκες τους και το λύμα φυλάχθηκε πριν

την RT-qPCR.

Δοκιμασία Γαλακτικής Αφυδρογονάσης

Η κυτταροτοξική δράση του μελιού και της MRJP1

στα κερατινοκύτταρα μετρήθηκε με δοκιμασία σετ

γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH), σύμφωνα με το

πρωτόκολλο του κατασκευαστή. Τα αποτελέσματα

εκφράστηκαν ως ποσοστό κυτταροτοξικότητας και

υπολογίστηκαν σύμφωνα με εξίσωση του κατασκευ-

αστή.

Real-Time PCR

Ολικό RNA συλλέχτηκε από κερατινοκύτταρα και

cDNA λήφθηκε από αντίστροφη μεταγραφή. Περίπου

10 ng των cDNA χρησιμοποιήθηκε ανά αντίδραση

για να ενισχύσει τον TNF-α, IL-1β, TGF-β και 28S

rRNA αντιγραφές. Η γονιδιωματική ενίσχυση του

RNA έγινε εις διπλούν με iCycler real- time σύστημα

ανίχνευσης. Τιμές CT που προκύπτουν με τα διάφορα

ερεθίσματα ομαλοποιήθηκαν στο 28S rRNA και εκ-

φράστηκαν ως σχετικές μονάδες (RU) στο μηχάνημα

που έλαβε τα δείγματα.

Ανοσοϊστοχημεία

Υγιείς ακροβυστία κόπηκαν σε κομμάτια και επωά-

στηκαν με μέλι και MRJP1 σε ορό χωρίς κερατινο-

κύτταρα μέσης ανάπτυξης. Ο ιστός έπειτα τοποθετή-

θηκε σε παραφορμαλδεΰδη και ενσωματώθηκε σε

κερί παραφίνης. Τομές παραφίνης ιστού κόπηκαν

και, μετά την αποξήρανση, τμήματα αποκηρώθη-

καν, ενυδατώθηκαν και μπήκαν σε μεθανόλη για να

μπλοκάρουν την ενδογενή υπεροξειδάση. Μια μέθο-

δος ανάκτησης αντιγόνου χρησιμοποιήθηκε για την

ανίχνευση της MMP-9. Στη συνέχεια τμήματα ξεπλύ-

θηκαν και επωάστηκαν με αντι-ανθρώπινο MMP-9

αντίσωμα κουνελιού και μονοκλωνικό αντίσωμα

ποντικού έναντι ανθρώπινου κολλαγόνου τύπου IV.

Σε δεύτερη φάση, οι διαφάνειες πλύθηκαν ξανά και

επωάστηκαν με βιοτινισμένο-κουνέλι αντίσωμα πο-

ντικο ή βιοτίνη χοίρων αντι-κουνελιού αντισώματα,

ακολουθούμενες από ανοσοχρώση σύμφωνα με τις

οδηγίες του κατασκευαστή.

Στατιστική ανάλυση

Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται ως μέση τιμή με

τυπικό σφάλμα (SEM). Όλα τα δεδομένα αναλύθηκαν

στατιστικά με παραμετρικό paired Student’s t-test

για να διαπιστωθεί αν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των

ομάδων. Π-τιμές μικρότερες του 0,05 θεωρήθηκαν

σημαντικές.

Αποτελέσματα

Καθαρισμός της κύριας βασιλικής πρωτεΐνης 1

από βασιλικό πολτό

Αρκετές στήλες χρησιμοποιήθηκαν στον καθαρισμό

της MRJP1 από RJ. HiTrap DEAE δια μέσου ροής

κλασματοποιήθηκε σε μια HiTrap στήλη ηπαρίνης.

Τα καθαρισμένα κλάσματα συγκεντρώθηκαν και

αναλύθηκαν. Το συμπυκνωμένο δείγμα καθαρίστηκε

περαιτέρω σε στήλη μοριακής διήθησης. Δύο σημα-

ντικά καθαρά κλάσματα εντοπίστηκαν. Τα κλάσματα

αυτά συγκεντρώθηκαν και στη συνέχεια αναλύθηκαν

σε SDS-NuPAGE. Μείωση SDS-NuPAGE ανάλυσης

έδειξε 55 kDa και 49 kDa πρωτεΐνες ζώνες, αντίστοι-

χα. Η 55 kDa πρωτεΐνη αντιπροσωπεύει την MRJP1

και η 49 kDa πρωτεΐνη αντιστοιχεί στη MRJP2.

Γαλακτική αφυδρογονάση και μέθοδος limulus

amebocyte lysate

Η κυτταροτοξική δράση του μελιού και της MRJP1

στα κερατινοκύτταρα μετρήθηκε με κιτ προσδιορι-

σμού της LDH. Ως θετικός μάρτυρας, χρησιμοποιή-

θηκε το Triton X-100 σε συγκέντρωση 2% (v / v) ώστε

να προκληθεί ολική λύση των πρωτογενών κερατι-

νοκυττάρων. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από

την ανάλυση της LDH αποκάλυψαν ότι το ποσοστό

της κυτταροτοξικότητας ήταν κάτω από 5% ανεξάρ-

τητα από το αν χρησιμοποιήθηκε μέλι ή MRJP1. Ούτε

το μέλι ούτε η MRJP1 έδειξε κυτταροτοξική επίδραση

των πρωτογενών κερατινοκυττάρων στις υπό δοκι-

μή συγκεντρώσεις. Το διάλυμα μελιού ακακίας που

χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη μελέτη περιείχε 0,42 ng

/ ml του λιποπολυσακχαρίτη (LPS), όπως καθορίζε-

ται από τη δοκιμή LAL. Εμβολιασμός του διαλύματος

μελιού με ενδοτοξίνη κατάφερε την αποδεκτή ανά-

καμψη (112%).

Επίδραση του μελιού και της κύριας πρωτεΐ-

νης 1 του βασιλικού πολτού στην έκφραση του

mRNA των προφλεγμονωδών κυτταροκινών

και του TGF-β

Τεχνική ανοσοφθορισμού για την απεικόνιση των

ινών κερατίνης έδειξε ότι το 100% των κυττάρων

σε καλλιέργεια ήταν θετικές και καμία επιμόλυνση

ινοβλαστών δεν είχε συμβεί. Το μέλι ακακίας προ-

κάλεσε μία υπεραυξημένη ρύθμιση των IL-1β και

TGF-β mRNA με αυξημένη έκφραση 12-φορές και

οκτώ φορές, αντίστοιχα. Από την άλλη πλευρά, η

έκφραση mRNA του TNF-α μετά από επώαση των

κερατινοκυττάρων με μέλι ήταν υπεραυξημένη μόλις

δύο φορές. Είναι ενδιαφέρον, σε συγκέντρωση των

25 μg / ml, MRJP1 αύξησε επίσης τα επίπεδα της

έκφρασης του TNF-α mRNA στα πρωτογενή κερα-

τινοκύτταρα. Επιδράσεις στην έκφραση της IL-1β και

του TGF-β, δεν ήταν στατιστικά σημαντική, λόγω της

υψηλής μεταβλητότητας των επιπέδων αντιγραφής,

αλλά μια ανοδική τάση στην mRNA έκφραση της IL-

1β και του TGF-β, παρατηρήθηκε μετά από θεραπεία

με MRJP1 σε καθένα από τα τέσσερα δείγματα ιστού

και στις δύο συγκεντρώσεις που εξετάστηκαν (5 και

25 μg / ml).

Επαγωγή του MMP-9 mRNA και της πρωτεϊνι-

κής έκφρασης στα κύτταρα και στους ιστούς,

αντίστοιχα

Σε αντίθεση με τις επιπτώσεις της MRJP1, το μέλι ενι-

σχύει σημαντικά την έκφραση της MMP-9 mRNA στα

πρωτογενή κερατινοκύτταρα. Επιπλέον, η επώαση

τμήματος ανθρώπινου δέρματος με μέλι συνδέθηκε

με την αυξημένη έκφραση της MMP-9, όπως απο-

καλύφθηκε από την ανοσοϊστοχημεία. MMP-9 χρώ-

ση ήταν περισσότερο εμφανής στην επιδερμίδα και

ιδιαίτερα κοντά στην μεμβράνη. Ωστόσο, όπως με τα

αποτελέσματα του mRNA, η MRJP1 δεν αύξησε την

MMP-9 παραγωγή στο δέρμα, ακόμη και στην υψη-

λότερη συγκέντρωση (25 μg / ml).

Ανοσοϊστοχημική χρώση του κολλαγόνου τύπου

IV στο ανθρώπινο δέρμα

Το υπόστρωμα της MMP-9 είναι το κολλαγόνο τύπου

IV. Βρήκαμε μια σχετική μείωση του ποσού του κολ-

λαγόνου τύπου IV στη βασική μεμβράνη και γύρω

από τα αιμοφόρα αγγεία μετά την επώαση του δέρ-

ματος με μέλι για 24 ώρες. Όπως ήταν αναμενόμενο,

MRJP1 σε συγκέντρωση των 25 μg / ml, είχαν πολύ

μικρή ή καθόλου επίδραση στο κολλαγόνο τύπου IV.

Συζήτηση

Μέχρι τώρα, δεν υπήρξε καμία μελέτη που να ερευ-

νά την επίδραση του μελιού στα κερατινοκύτταρα ή

άλλους τύπους κυττάρων, εκτός από τα μονοκύτταρα

και τα μακροφάγα. Παράλληλα με τα μακροφάγα, τα

κερατινοκύτταρα παίζουν αναμφισβήτητα ένα βασικό

ρόλο στην παραγωγή πολλών από τις προφλεγμονώ-

δεις κυτοκίνες, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό

ρόλο στην πρώτη φάση της διαδικασίας επούλωσης

των τραυμάτων.

Ενδεχομένως θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν ή να

εμφανιστούν ξανά στις εξής φάσεις.

Το μέλι είναι ένα παχύρρευστο, συμπυκνωμένο διά-

λυμα ζάχαρης που προέρχεται από το νέκταρ που

συγκεντρώθηκε και τροποποιήθηκε από την μέλισ-

σα, Apis meliffera. Το μέλι έχει χρησιμοποιηθεί από

τους αρχαίους χρόνους ως θεραπεία στη φροντίδα

του τραύματος. Αν και δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία

για να συστήσουμε ένα είδος μελιού σε άλλο, το μέλι

Manuka από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία

έχει χρησιμοποιηθεί ως κύριο σε πολλές ερευνη-

τικές μελέτες. Το μέλι που προέρχεται από τα άνθη

Leptosermum scoparium (Manuka) διαπιστώθηκε

να έχει επιπρόσθετα θεραπευτικά πλεονεκτήματα

σε σχέση με άλλα μέλια. Το κύριο πλεονέκτημα του

Manuka μελιού είναι ότι οι πηγές των άνθεων του

αυξάνουν την αντιβακτηριδιακή του δράση, ακόμη

και ενάντια στη μεθικιλλίνη –ανθεκτική στον χρυσί-

ζων σταφυλόκοκκο (MRSA). Μέλι ακακίας που συλ-

λέχθηκε στη Σλοβακία χρησιμοποιήθηκε στην πα-

ρούσα μελέτη. Έχει τεκμηριωθεί ότι το μέλι ακακίας

είναι σε θέση να τονώσει την TNF-α έκκριση από τα

μακροφάγα ποντικού και έχει πιθανές ανοσορρυθμι-

στικές ιδιότητες.

Η περιεκτικότητα του μελιού σε πρωτεΐνες είναι με-

ταβλητή και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος

των μελισσών, από τα διαφορετικά φυτά της περι-

οχής και από τη γύρη των λουλουδιών. Το μέλι πε-

ριέχει πρωτεΐνες μόνο στο λεπτό, 0,1 έως 0,5% των

ποσοτήτων.

MRJP1 παρουσιάζεται σε RJ σε διάφορες μορφές:

ως μονομερές (55 kDa), ως μορφή ολιγομερών (420

kDa) και ως αδιάλυτη στο νερό μορφή που αντιπρο-

σωπεύει την πολυπλοκότητα της με τα λιπαρά οξέα.

Επιπλέον, μία 350 kDa γλυκοπρωτεΐνη, έχει περιγρα-

φεί σε RJ το οποίο αποτελείται από έξι υπομονάδες,

κάθε μία με την ίδια N-τερματική αλληλουχία, ως μο-

νομερές MRJP1 από RJ και μέλι και ακόμη ένα άλλο

280 kDa ολιγομερές σύνθετο της MRJP1, έχει απο-

μονωθεί από το μέλι. Δεν είναι σαφές ποιοι παράγο-

ντες επηρεάζουν τον ολιγομερισμό της MRJP1 ή αν

διαφέρει ανάλογα με την πηγή του RJ και του μελιού,

ένας καθοριστικός παράγοντας θα μπορούσε να είναι

οι διαφορές στην γλυκοζυλίωση των διαφορετικών

ειδών μελισσών. Ωστόσο, οι βιολογικές δράσεις της

MRJP1 μπορεί να εξαρτώνται από την κατασκευαστι-

κή της δομή . Ως εκ τούτου, εμείς το απομονώσαμε

ως μονομερές.

Κατά τη διάρκεια του καθαρισμού μελιού MRJP1 από

RJ πολλές στήλες χρησιμοποιήθηκαν για να αποκτή-

σουμε πρωτεΐνη υψηλής καθαρότητας. Προκειμένου

να εξαλείψουμε άλλες πρωτεΐνες του RJ, χρησιμο-

ποιήσαμε μία Sepharose DEAE στήλη, Heparin στή-

λη και Superdex στήλη μοριακής διήθησης.

Εκτός από τις ευεργετικές του ουσίες, το φυσικό

μέλι μπορεί να περιέχει βακτηριακές προσμείξεις

, κυρίως LPS. Ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων

και τις συνθήκες καλλιέργειας, LPS μπορεί να έχει

διάφορες επιπτώσεις στη λειτουργία των κυττάρων

και στην ανάπτυξή τους. Τα μονοπύρηνα κύτταρα,

ιδιαίτερα τα μονοκύτταρα, είναι εξαιρετικά ευαίσθη-

τα στην ενδοτοξίνη. Τα μονοκύτταρα ανιχνεύουν τους

βακτηριακούς συζευκτές μέσω TLRs, δηλαδή των

TLR-2 και TLR-4. Ωστόσο, η έκφραση των TLRs από

κερατινοκύτταρα δεν είναι πλήρως κατανοητός. TLRs

φαίνεται να εκφράζονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα,

αλλά η παρουσία των λειτουργικών TLRs 3-5 και 9

έχει αποδειχθεί από την επαγωγή των χημοκινών,

κυτταροκινών και άλλων μορίων που σχετίζονται με

τη φλεγμονή σε καλλιεργημένα πρωτογενή κερατινο-

κύτταρα. Έχει διαπιστωθεί ότι τα ανθρώπινα κερατι-

νοκύτταρα εκφράζουν CD14 και TLR4 mRNA και ότι

η έκφραση τους είναι αυξημένη μετά την προσθήκη

100 ng / ml LPS σε καλλιεργημένα κύτταρα. Επιπλέ-

ον, η βακτηριακή LPS σε συγκεντρώσεις από 1-10 ng

/ ml, έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει τη μετανάστευση

των ανθρώπινων κερατινοκυττάρων, χωρίς να επη-

ρεάζει τη βιωσιμότητα ή να αυξάνει την απόπτωση.

Η αναστολή της μετανάστευσης είναι συγκεκριμένη

στα βακτηριακά είδη: παρατηρήθηκαν διαφορές με-

ταξύ των αποτελεσμάτων LPS από Escherichia coli

και Pseudomonas aeruginosa. Η συγκέντρωση του

LPS σε 1% (w / v) από δείγμα μελιού ακακίας που

χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη μελέτη ήταν πολύ χα-

μηλό (0,42 ng / ml). Αυτό είναι σύμφωνο με τα απο-

τελέσματα που αναφέρθηκαν πρόσφατα δείχνοντας

ότι η συγκέντρωση των ενδοτοξινών σε 1% διάλυμα

φυσικού μελιού ήταν λιγότερη από 0,7 ng / ml. Σε

αυτή τη βάση , καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η

παρατηρούμενη ανοσορυθμιστική δράση του μελιού

σε ανθρώπινα κερατινοκύτταρα δεν οφειλόταν στην

παρουσία των βακτηρίων LPS. Επιπλέον, LPS σε

συγκέντρωση 10 ng / ml, δεν προκάλεσε την mRNA

έκφραση των κυτταροκινών στα ανθρώπινα κερατι-

νοκύτταρα (τα στοιχεία δεν εμφανίζονται).

Οι ευεργετικές ιδιότητες του μελιού έχουν καταγρα-

φεί όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και σε ζωικά

μοντέλα. Το μέλι προκαλεί ποσοστιαία τη διέγερση

της αγγειογένεσης, κοκκοποίησης και επιθηλιοποίη-

σης σε ζώα και παρόμοιες επιδράσεις στον άνθρωπο

θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα ευρήματα σε κλι-

νικές μελέτες πως το μέλι επιταχύνει τη διαδικασία

επούλωσης. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι το

μέλι αποτελεί πηγή βιοενεργών ενώσεων, των οποί-

ων η αναγνώριση θα μπορούσε να αποκαλύψει νέες

θεραπευτικές δυνατότητες για τη θεραπεία πληγών

τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα.

Ένας από τους πιθανούς υποψηφίους, που μπορεί

να λάβει μέρος στην επούλωση των πληγών, είναι

η κυρίαρχη ανοσορυθμιστική πρωτεΐνη του μελιού,

MRJP1, που εμφανίζεται στο μέλι. Εμείς αποκα-

λύπτουμε ότι δεν έχει σημαντικές διεγερτικές επι-

δράσεις στην επαγωγή των mRNA κυτταροκινών

(εξαιρουμένων των TNF-α) και της MMP-9 στα κερα-

τινοκύτταρα, αλλά μια ανοδική τάση στην mRNA έκ-

φραση παρατηρήθηκε. Επιπλέον, οι συγκεντρώσεις

της MRJP1 που αναφέρθηκαν σε αυτή τη μελέτη ήταν

υψηλότερες από ότι η MRJP1 συγκέντρωση σε 1% (w

/ v) διάλυμα μελιού. Γι ‘αυτό εικάζουμε ότι ένας άλ-

λος παράγοντας (ες) και / ή μηχανισμό (οι) εκτός από

την MRJP1 εμπλέκονται στη διαδικασία επούλωσης.

Προτείνουμε ότι το pH, η απελευθέρωση του υπε-

ροξειδίου του υδρογόνου και επιπρόσθετα στοιχεία

μπορούν να μεσολαβήσουν θετικά στις ρυθμιστικές

δράσεις του μελιού για την επούλωση των πληγών.

Η επαγωγή του TNF-α mRNA από MRJP1 σε συγκέ-

ντρωση 25 μg / ml και το μέλι έχουν αυξήσει το επί-

πεδο του TNF-α mRNA έκφραση μόλις δύο φορές.

Από την άλλη πλευρά, το μέλι προκαλεί 8-πλάσια και

10-πλάσια αύξηση του TGF-β και της IL-1β στην έκ-

φραση του mRNA, αντίστοιχα. Μια πιθανή εξήγηση

για την χαμηλότερη παρατηρούμενη επαγωγή της

TNF-α έκφρασης με μέλι βρίσκεται στην διάρκεια της

θεραπείας. Οι Tonks et al έχουν αναφέρει στο παρελ-

θόν ότι η έκφραση της TNF-α πρωτεΐνης έφθασε στο

ανώτατο επίπεδο μετά από 3 ώρες διέγερσης με 1%

μέλι Manuka σε μονοκυτταρική γραμμή καλλιέργει-

ας, ενώ η IL-1β πρωτεΐνη κορυφώθηκε μετά από 18

ώρες διέγερσης. Μπορεί να είναι ότι για τη δοκιμασία

της TNF-α mRNA πρέπει να στραφούμε σε νωρίτερο

χρονικό σημείο.

Η διέγερση της MMP-9 έκφρασης αποδείχθηκε στο

δέρμα μετά από επώαση με μέλι. Το μεγαλύτερο μέ-

ρος της χρώσης συνδέθηκε με επιδερμικά κερατι-

νοκύτταρα. Χρώση επίσης εντοπίστηκε στην βασική

στιβάδα των κερατινοκυττάρων καθώς και σε ενδο-

δερμικές αδενικές δομές. Η MMP-9 είναι σε θέση να

ενεργοποιήσει τις κυτοκίνες όπως TGF-β, IL-1β και

TNF-α από τις προ-μορφές τους, και έτσι, να τονωθεί

η δική της έκκριση από τα κερατινοκύτταρα. Το μέλι

προωθεί επίσης την αποδόμηση του κολλαγόνου τύ-

που IV στη βασική μεμβράνη. Επιπλέον, το μέλι προ-

άγει την έκκριση της MMP-9 σε ανενεργή μορφή που

αποδείχτηκε με genatinolytic zymography.

Συμπερασματικά, τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι

το μέλι ενεργοποιεί τα ανθρώπινα κερατινοκύτταρα,

με την επανά-ρύθμιση της έκφρασης συγκεκριμέ-

νων κυτταροκινών (TNF-α, IL-1β και TGF-β) και

MMP-9. Έχουμε αποδείξει ότι το μέλι προάγει ση-

μαντικά την υποβάθμιση του κολλαγόνου τύπου IV,

μέσω της MMP-9 διέγερσης του δέρματος.

Μέλι και MRJP1 σε συγκεντρώσεις που ελέγχθηκαν

είναι σε θέση να προκαλέσουν τον πολλαπλασιασμό

των ανθρώπινων κερατινοκυττάρων, αλλά απαιτού-

νται περαιτέρω μελέτες για να αποκαλύψουν παρά-

γοντες και μοριακούς μηχανισμούς που συμμετέ-

χουν στην ενεργοποίηση των κερατινοκυττάρων από

το μέλι. Τέτοια δεδομένα μπορεί να έχουν τη δυνατό-

τητα να ενεργήσουν ως νέοι θεραπευτικοί παράγο-

ντες και στόχοι για τη θεραπεία των πληγών.

Συντομογραφίες:

MRJP1 κύρια πρωτεΐνη βασιλικού πολτού 1

RJ βασιλικός πολτός

MMP matrix μεταλλοπρωτεϊνάσης

LPS λιποπολυσακχαρίτη

TLRs διοδίων, όπως υποδοχείς.
(Περιοδικό Μελίαμα)
　

　

　

　

　

　

　

ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ
                                      ΠΡΟΪΟΝΤΑ

　

ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ ΒΟΥΡΝΟΒΑ 34 ΝΙΚΑΙΑ 2104933483.

ΜΟΥΣΛΙΑΔΟΥ ΡΑΧΗΛ ΤΣΑΚΑΛΩΦ 32 ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ 2104977150.

ΠΑΤΛΙΤΖΙΑΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 83 ΠΕΡΑΜΑ. 2104021112.

ΣΚΑΡΛΑΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ ΛΕΩΦ.ΑΓΓΕΛΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ. 2104660218.

ΟΛΥΞΕΝΗ ΣΟΥΡΕΛΗ ΛΕΩΦ.ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ 91 ΣΑΛΑΜΙΝΑ. 2104655462.

ΜΑΓΙΑΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. ΑΙΑΝΤΕΙΟΥ 3 ΣΑΛΑΜΙΝΑ. 2104655524.

ΜΑΓΙΑΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. ΑΙΑΝΤΕΙΟΥ 218 ΣΑΛΑΜΙΝΑ. 2104654025.

ΡΑΠΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛ.ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ. 2104675954.

ΣΥΣΤ.ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ Γ. ΠΟΓΚΑ Ο.Ε.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 96. ΚΟΡΥΔΑΛΟΣ 2105620925.

ΓΟΥΖΟΥΑΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΦΕΝΤΟΥΛΗ 39 ΠΕΙΡΑΙΑ. 2104296719.

ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΟΦ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 14. ΠΕΡΑΜΑ 2104414682.
ΣΧΟΛΕΙΑΔΗ-ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β 11
ΦΙΛΟΘΕΗ 2106749827.
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ 2
ΨΥΧΙΚΟ 2106779490

ΑΓΓΙΣΤΡΙΩΤΗ ΛΕΝΑ ΠΕΥΚΩΝ 10 ΜΕΤΑΜΟΡΓΩΣΗ
210 2855123
ROSE ANDREINA
ΠΕΥΚΩΝ 102 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
ΤΗΛ.2102855684
ΚΑΜΠΟΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΑΙΜΑΝΤΑ 7 ΜΑΡΟΥΣΙ
2108025279

ΜΟΣΧΟΒΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 22
ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ 2102759494

ΜΑΡΤΣΟΥΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ & ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ 27 ΧΑΛΑΝΔΡΙ 2106858555

ΠΕΤΡΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. ΠΑΤΗΣΙΩΝ 294Β ΑΓ.ΛΟΥΚΑΣ 210 2281380

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΙΑΤΡΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ 31 ΚΥΨΕΛΗ 210 8815039

ΚΟΥΤΡΟΥΛΙΑΣ Π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΟΥ 34 ΚΑΛΛΙΘΕΑ 210 9582853

ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΜΙΑΟΥΛΗ 6 ΠΛΑΓΙΑΡΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2392063693

 ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ
 ΤΗΣ 1ης  ΣΕΙΡΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ



1.ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

2.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

3.ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

4.ΒΑΡΤΣΙΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

5.ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

6.ΓΚΟΝΤΑΣ ΑΛΕΞΙΟΣ

7.ΓΙΑΝΝΗΤΣΑΝΗ ΦΛΩΡΑ

8.ΓΛΗΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

9.ΔΕΣΥΛΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

10.ΔΗΜΑΡΑΚΗ ΕΛΕΝΗ

11.ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΜΕΡΙΣΣΑ

12.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΕΥΡΙΔΙΚΗ

13.ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

14.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

15.ΛΙΤΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

16.ΜΑΡΣΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

17.ΜΠΑΚΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

18.ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

19.ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΑ

20.ΟΡΦΑΝΟΥ ΕΥΡΟΣΥΝΗ

21.ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

22.ΠΑΠΠΑ ΕΛΕΝΗ

23.ΠΑΣΧΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

24.ΠΑΤΕΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

25.ΠΥΛΩΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ

26.ΣΕΛΙΩΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

27.ΣΕΝΤΟΥΚΤΖΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

28.ΣΟΥΚΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

29.ΤΣΙΡΔΗΜΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

30.ΤΣΟΥΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

31.ΤΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

32.ΤΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

33.ΦΕΛΕΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

34.ΦΩΤΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ

35.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

36.ΧΡΥΣΑΦΟΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΓΥΡΗ  ΜΕΡΟΣ 1ον
 
Πoλλές είναι οι ιστορίες και οι μύθοι που υπάρχουν γύρω από τις μυστηριώδεις δυνάμεις της γύρης και τη θρεπτική της αξία. Η γύρη από μονη της είναι η μια τέλεια και πλήρης τροφή. Οι υψηλές επιδόσεις πολλών αθλητών οφείλονται στο ότι καταναλώνουν γύρη. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η απόδοσή πολλών ανθρώπων οφείλεται σε αυτό το θαύμα των τροφών.Με την γύρη τρέφεται και η "πολυάσχολη μέλισσα"που αποτελεί ένα πρότυπο για ένα ενεργό και παραγωγικό μέλος της κοινωνίας. Με διάφορα δελεαστικά ονόματα, ετικέτες και περιγραφές του μάρκετινγκ σε διάφορα προϊόντα που περιέχουν γύρη φθάνουν μερικές φορές σχεδόν σαν πανάκια γιά κάθε νόσο και κάθε μ........α στα ράφια, δημιουργώντας ψεύτικες ελπίδες και προσδοκίες στους ανθρώπους, και έχει σαν αποτέλεσμα να πληρώνουν τις υψηλές τιμές του προϊόντος χωρίς κανάνα αποτέλεσμα. Τέτοιες πρακτικές είναι ανέντιμες και πρέπει να αποφεύγεται σε έναν που ασχολείται με την μελισσοθεραπεια.

ΓΥΡΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ

Γύρη είναι η περιληπτική ονομασία των γυρεόκοκκων, δηλαδή των αρσενικών γεννητικών κυττάρων των Σπερματόφυτων. Στα φυτά που έχουν άνθη, οι γυρεόκοκκοι βρίσκονται στους ανθήρες των στημόνων και μεταφέρονται στη συνέχεια στον ύπερο, προκειμένου να γίνει η γονιμοποίηση του άνθους. Το πάχος των γυρεόκοκκων κυμαίνεται από 2,5 έως 250μm (μικρά). Tο χρώμα τους ποικίλλει, από το μαύρο της παπαρούνας, το ροζ–κόκκινο του πολύκομπου (Micromeria juliana), το ανοικτό κίτρινο της ντάλιας, μέχρι το λευκό του βαμβακιού. Η γεύση της γύρης είναι κατά το πλείστον πικρή αλλά υπάρχουν και φυτά, πόες συνήθως, που δίνουν γλυκιά γύρη.

Τα ανεμογαμή φυτά βασίζουν την γονιμοποίηση τους περισσότερο στην τύχη και για αυτό τον σκοπό παράγουν περισσότερη ποσότητα γύρης (Γυμνόσπερμα) αλλά και μικρότερου μεγέθους κόκκους για να ταξιδεύουν χιλιόμετρα μακριά με τη βοήθεια του ανέμου. Τα εντομογαμή βασίζουν την γονιμοποίηση τους στα έντομα (μέλισσες, πεταλούδες κ.α). Υπάρχουν όμως και άλλα ζώα που συμβάλλουν στη διασπορά των γυρεοκόκκων, περισσότερο ή λιγότερο τυχαία, όπως πουλιά (κολιμπρί), νυχτερίδες ακόμα και σαλιγκάρια.

 Η γύρη είναι λοιπόν το αρσενικό στοιχείο της γονιμοποίησης των ανθέων. Στο μικροσκόπιο φαίνεται σαν μία πολύ λεπτή σκόνη, μία ατελείωτη ποσότητα από κόκκους που διαφέρουν ανάλογα από το άνθος από το οποίο προέρχονται. Aυτή η σκόνη σχηματίζει το ζυγώτη, δηλαδή το αρχικό στάδιο της παραγωγής των καρπών, των δημητριακών , των οσπρίων και των λαχανικών.

Υπάρχουν δύο είδη γύρης, η ανεμόφιλη και η εντομόφιλη. Οι πρώτες μεταφέρονται με τον άνεμο, και είναι άφθονες. Αυτές δεν περιέχουν τους αναγκαίους θρεπτικούς παράγοντες και είναι υπεύθυνες γιά πολλές από τις ανοιξιάτικες αλλεργίες. Οι εντομόφιλες, μεταφέρονται από τις μέλισσες. ζυμώνονται από αυτές με το νέκταρ προκειμένου να γίνουν εύπλαστες και να αποκτήσουν τη μορφή σφαιριδίου με την οποία αποθηκεύονται στην κύψελη. Κάθε μέλισσα μεταφέρει σε κάθε της ταξίδι δύο τέτοιες σφαίρες μία κάτω από κάθε ένα από τα πίσω πόδια της. Και τα δύο μαζί ζυγίζουν περίπου 20mg. Mία μέλισσα χρειάζεται κατά προσέγγιση μία περίπου ώρα γιά να συλλέξει αυτήν την ποσότητα η οποία περιέχει περίπου 4.000.000 γυρεόκοκκους. Ένα κουτάλι του γλυκού γύρη - η συνιστώμενη δοσολογία γιά το ξεκίνημα - περιέχει 1.200 σφαιρίδια, δηλαδή περίπου 2.500.000 κόκκους γύρης, κάθε ένας από τους οποίους έχει τη δυνατότητα να γονιμοποιήσει ένα άνθος και να παραχθεί έτσι ένας καρπός, ή ένας κόκκος σιταριού κλπ. δεν υπερβάλλουμε λοιπόν όταν μιλώντας γιά τη γύρη λέμε ότι κλείνει μέσα της τη γενεσιουργο δυναμη τηw φυσηw. Σημειώστε επίσης ότι η γυρη αποτελει την πρωτη ύλη για την παραγωγη βασιλικου πολτου.

Υπάρχει επίσης η γύρη που την πέρνουν οι μελισσές από ένα φυτό,ΜΟΝΟΦΥΤΙΚΗ,(ΑΜΙΓΗΣ) και την γύρη που την πέρνουν από διάγορα φυτά,ΠΟΛΥΦΥΤΙΚΗ, και είναι και αυτή που χρησιμοποιούμε περισσοτερο.Η μονοφυτική γύρη πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο κάτω από τις εντολές ενός Μελισσοθεραπευτή.

Κάθε κόκκος γύρης φέρει μια ποικιλία από θρεπτικά συστατικά που κατά την επεξεργασία από την μέλισσα γίνεται μία από τις ποιό πλούσιες τροφές.

Για τον προσδιορισμό της αξίας της γύρης ως συμπληρωματική τροφή ή φάρμακο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η γύρη από κάθε είδος είναι διαφορετική και κανένας τύπος γύρης δεν μπορεί να περιέχει όλα τα φυσικά συστατικά που αποδίδονται στην «γύρη». Συνεπώς, σε αυτό το κείμενο, η γύρη θα αναφέρεται πάντα σε ένα μείγμα γύρης από διαφορετικά είδη, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι η γύρη από μια χώρα ή από μία περιοχή είναι πάντα διαφορετική από εκείνη της άλλης. Οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στη γύρη θα έχουν παρατηρήσει αυτό κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.

Η σύνθεση της όπως και του μελιού και του βασιλικού πολτού είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη. οι αναλύσεις δείχνουν ότι περιέχειμιά τεράστια ποσότητα από αζωτούχα υλικά με τη μορφή πρωτεϊνών, ανόργανων αλάτων και βιταμινών. περιέχει ακόμη όλα τα απαραιτητα αμινοξεα τα οποία ο οργανισμός μας δεν είναι σε θέση να συνθέσει, και μάλιστα στην περίπτωση της γύρης τα λαμβάνει από φυσική πηγή, πράγμα προτιμότερο από τις συνθετικές φόρμουλες. σημαντικό επίσης στοιχείο γιά την ποιότητα της γύρης είναι ότι η μέλισσα από τη φύση της γνωρίζει να επιλέγει γύρες πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, αγνοώντας τις φτωχές σε περιεκτικότητα. αν υποτεθεί ότι στο διαιτολόγιο μας υπήρχε μόνον η γύρη γιά την πρόσληψη αμινοξέων, τοτε θα βλεπαμε οτι η γυρη μονη τησ μπορει να καλυψει τισ αναγκεσ μασ με μια δοση 15γρ. (ανάλογα με την ηλικία και τις ειδικές συνθήκες - αθλητισμός, κόπωση κλπ - μπορεί να αυξηθεί ως τα 35γρ).

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Περιέχει σημαντική ποσότητα βιταμινών του συμπλέγματος β, και αρκετή βιταμίνη c. περιέχει ακόμη καρετεινοειδή που μετασχηματίζονται σε βιταμίνη α από τον οργανισμό, καθώς και βιταμίνη ε. επίσης στη γύρη υπάρχει μία ουσία η ρουτίνη, η οποία ενισχύει την αντίσταση ολόκληρου του συστήματος του κυκλοφοριακού ως και το επίπεδο των τριχοειδών αγγείων. η εργαστηριακή έρευνα έδειξε ότι η ελαστικότητα των αγγείων μπορεί να αυξηθει ωσ και 76% με δοση των 3γρ. ταυτόχρονα η ίδια ουσία σε περιπτώσεις αιμορραγίας επιταχύνει το πήξιμο του αίματος, και μετριάζει το ρυθμό της καρδιάς.

ΖΑΧΑΡΑ

Περιέχει από 10 - 15% φρουκτόζη και γλυκόζη

ΕΝΖΥΜΑ

Περιέχει φωσφατάση, αμυλάση, ιμβερτάση και άλλα ένζυμα τα οποία παίζουν καταλυτικό ρόλο σε πολλές βιοχημικές αντιδράσεις που γίνονται στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η γύρη σαν αντιβιοτικος παραγοντας:

Σαν αντιβιοτικό, έχει αποδειχθεί εργαστηριακά ότι είναι ιδιαίτερα δραστική σε ορισμένες καλλιέργειες μικροβίων.

H γύρη σαν αυξητικος παραγοντας:

Δυναμώνει και τονώνει, δίνοντας ταυτόχρονα στον οργανισμό τη δυνατότητα να αναπτυχθεί περισσότερο.

 Μπορούμε λοιπόν συμπερασματικά να πούμε ότι η γυρη αποτελει μια ευχαριστη βιολογικη διατροφικη εκπληξη. λειτουργεί ως καταλύτης στις περισσότερες από τις αντιδράσεις του οργανισμού καθώς και στη σωματικη και ψυχικη του υγεια.
 
Η γύρη παίζει σημαντικό ρόλο στη διατροφή των μελισσών ειδικά στα πρώτα στάδια ανάπτυξής τους (προνύμφες του γόνου) (lannuzzi 1993a). αποτελεί την αποκλειστική πρωτεϊνική τροφή των ενήλικων μελισσών. είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, περιέχει όμως και υδατάνθρακες, λίπη, ανόργανα συστατικά, τερπένια, καροτενοειδή, φλαβονοειδή και άλλα συστατικά απαραίτητα για τη διατροφή του ανθρώπου (βλ.πιν.1,2) (lannuzzi 1993c).

Ο άνθρωπος την χρησιμοποιεί σαν συμπλήρωμα της διατροφής του ως πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. η γύρη δεν καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη d, και γι αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως “τέλεια τροφή”. ο callian (1958) αναφέρει ότι σύμφωνα με εργασίες ρώσων επιστημόνων, η γύρη περιέχει και μικρές ποσότητες ρουτίνης, γνωστής ως βιταμίνης R, η οποία αυξάνει την αντίσταση των τριχοειδών αγγείων και προφυλάσσει έτσι τον οργανισμό από εγκεφαλικές αιμορραγίες και μειώνει το χρόνο πήξης του αίματος. επίσης δυναμώνει τις συστολές της καρδιάς και επιβραδύνει το ρυθμό τους. 


Πίνακας σύνθεσης της γύρης (lannuzzi 1993)

Πρωτεΐνες	22% περίπου
Υδατάνθρακες	30% »
Λίπη	5% »
Μεταλλικά στοιχεία	3% »
Νερό	11% »
΄Αλλα στοιχεία (άγνωστα)	29% »

　

Τα μεταλλικά στοιχεία που αναφέρονται είναι τα πιο διαδεδομένα στη γύρη, όχι όμως και τα μοναδικά. η σύνθεση της γύρης σε μεταλλικά στοιχεία διαφέρει πολύ και εξαρτάται από το φυτό από το οποίο προήλθε και κατ’ επέκταση τη σύσταση του εδάφους, που συχνά επηρεάζεται από την παρουσία βιομηχανιών στην περιοχή.

Στον ποιό κάτω πίνακα αναφέρονται τα απαραίτητα αμινοξέα που βρέθηκαν στη γύρη ενώ σε σύνολο τα αμινοξέα σ΄αυτήν υπερβαίνουν σε αριθμό τα 19. παρατηρείται πως όλα τα απαραίτητα αμινοξέα έχουν βρεθεί στη γύρη. επίσης υπάρχουν αναφορές για την παρουσία ασπαρτικού οξέος, κυστίνης, γλυκίνης, υδροξυπρολίνης (lannuzzi 1993). Η κυστίνη είναι ένα αμινοξύ που επηρεάζει θετικά την τριχοφυία και το χρώμα των μαλλιών.

Οι βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και αμινοξέα που υπάρχουν στην γύρη (lannuzzi 1993).

Βιταμίνες	Μεταλλικά στοιχεία	Αμινοξέα
Ομάδας Β: Θιαμίνη,	Κάλιο	Αργινίνη
Ριβοφλαβίνη,	Φωσφόρος	Ιστιδίνη
Παντοθενικό οξύ,	Ασβέστιο	Λευκίνη
Πυριδοξίνη,	Μαγνήσιο	Λισίνη
Φολικό Οξύ,	Σίδηρος	Μεθιονίνη
Βιοτίνη,	Χαλκός	Φενιλαλανίνη
Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ)	Ψευδάργυρος	Θρεονίνη
Βιταμίνη Ε	Μαγγάνιο	Τρυπτοφάνη
Βαλίνη
Γλουταμινικό οξύ

　



Αν συγκρίνουμε την περιεκτικότητα της γύρης σε αμινοξέα με την αντίστοιχη του βοδινού κρέατος, των αυγών ή του τυριού θα διαπιστώσουμε ότι σε ίσο βάρος η γύρη είναι 5-7 φορές πιο πλούσια από αυτές τις τροφές, που φημίζονται για τη διατροφική τους αξία. Να γιατί η γύρη είναι μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη τροφή (Callian 1958, Brown 1989). Επίσης αποτελέσματα από διαφορές διατροφικές δοκιμές έδειξαν ότι η ισορροπία των αμινοξέων είναι καθοριστικός παράγοντας της διατροφικής αξίας της γύρης (lannuzzi 1993).

Η περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα (αραχιδονικό, βεχενικό, καπρικό, καπροϊκό, καπρυλικό, λαυρικό, λινολεϊκό, παλμιτικό, στεατικό κ.ά.) διαφέρει ανάλογα με τη φυτική προέλευση (Talpay 1978). Για τα ανάγοντα σάκχαρα υπάρχουν υποψίες ότι προέρχονται από δραστηριότητα των μελισσών γιατί η γύρη που συλλέγεται με τα χέρια περιέχει μικρότερη ποσότητα(lannuzzi 1993c). Έχει υπολογιστεί πως η γύρη που συλλέγεται από τις μέλισσες περιέχει πάνω από 5000 ένζυμα και συνένζυμα απαραίτητα για το μεταβολισμό των τροφών και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών από το πεπτικό σύστημα (Pollen Company, 1981). Επίσης περιέχει αντιβιοτικές και βακτηριοστατικές ουσίες καθώς και φυτικές ορμόνες, που ρυθμίζουν τη φυσιολογική έκκριση των ενδοκρινών αδένων.

Συλλογή και επεξεργασία της γύρης

Η συλλογή γίνεται με τη βοήθεια γυρεοπαγίδων που τοποθετούνται, νωρίς την άνοιξη, στην είσοδο της κυψέλης. Η γυρεοπαγίδα πρέπει να είναι κατασκευασμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε:

1. H γύρη στο συρτάρι συλλογής να μη βρέχεται ,

2. Nα επιτρέπει τη συλλογή χωρίς μετακίνηση της παγίδας και 

3. Nα μη παγιδεύει μέλισσες.                                          

Υπάρχουν δύο τρόποι διατήρησης της γύρης  Ο πιο απλός είναι η τοποθέτηση της αμέσως μετά τη συλλογή και τον καθαρισμό στον καταψύκτη όπου με την κατάψυξη έχουμε σταθερή και σίγουρη διατήρηση. Άλλος τρόπος διατήρησης της γύρης είναι η αποξήρανση της. Η φρέσκια γύρη περιέχει αρκετή υγρασία, έχει πρωτεΐνες και σάκχαρα πράγμα που βοηθά την ανάπτυξη μυκήτων (μούχλας). Η αποξήρανση της γύρης πρέπει να γίνει μετά τον καθαρισμό και σε θερμοκρασίες που να κυμαίνονται μεταξύ 20° – 25° Κελσίου. Κατά την περίοδο της αποξήρανσης, εάν δεν υπάρχει ο ειδικός θάλαμος, η γύρη σκεπάζεται από φύλλα χάρτου για να μη σκονίζεται. Η αποξήρανση δεν γίνεται ποτέ στον ήλιο. Επίσης, κατά την περίοδο της αποξήρανσης λαμβάνονται μέτρα κατά των μυρμηγκιών γιατί προτιμούν πολύ τη γύρη και της κάνουν μεγάλη ζημιά.

Η αποξηραμένη γύρη αποθηκεύεται σε βάζα ή σάκους πλαστικούς και φυλάγεται σε χώρο με χαμηλή θερμοκρασία περίπου 5° Κελσίου. Βέβαια η φρέσκια γύρη διατηρεί πιο ψηλά τη βιολογική της αξία και τα ωφέλιμα συστατικά της.

3. Θετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό

O Liebelt (1994) όταν κατανάλωσε γύρη παρατήρησε μείωση της όρεξης και απώλεια βάρους, σταθεροποίηση της πίεσης του αίματος στα επιτρεπτά όρια χωρίς χορήγηση φαρμάκων, αύξηση της ταχύτητας μεταβολισμού της αιθανόλης, έντονη σεξουαλική δραστηριότητα, βελτίωση της μνήμης και διουρητική δράση. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η γύρη μπορεί να διορθώσει την ισορροπία του μεταβολισμού και να συμβάλλει όχι μόνο στη μείωση του βάρους αλλά και στην αύξηση ή διατήρηση αυτού ανάλογα με το αν καταναλώνεται πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια του φαγητού. O Brown (1989) παρατήρησε πως η χορήγηση γύρης σε ασθενείς μετά από εγχείρηση βοήθησε στη γρήγορη ανάρρωση αυτών καθώς και ήταν αποτελεσματική σε περιπτώσεις χρόνιου αλκοολισμού, μια κατάσταση γνωστή για την απώλεια βιταμινών και αμινοξέων, μειώνοντας κατά πολύ το χρόνο εκδήλωσης του φαινομένου στέρησης. Η γύρη περιέχει γοναδοτρόπες ορμόνες, ουσίες που δρουν απευθείας στους γενετικούς αδένες του άρρενος και του θήλεως. Η σπερματογένεση στον άνδρα καθώς και η φυσιολογική εξέλιξη των ωοθυλακίων στη γυναίκα οφείλονται στην παρουσία των ορμονών αυτών. Επιπρόσθετα αναφέρεται πως ένα κουταλάκι του γλυκού γύρη αναμεμιγμένη με μέλι 4 φορές την ημέρα συστήνεται σε περιπτώσεις κολίτιδας και γαστρίτιδας. Επίσης η ημερήσια λήψη μίγματος γύρης - μελιού βελτιώνει την κατάσταση ατόμων που έχουν ήπιες αλλεργικές εκδηλώσεις και τους βοηθά να αποκτήσουν ανοσία.

Στη βιβλιογραφία αναφέρονται πάρα πολλά παραδείγματα αποτελεσματικής χρήσης της γύρης όπως: αναιμία, πάρκινσον, προστατίτιδα, αιμορροίδες, χρόνια ηπατίτιδα, δυσκοιλιότητα, διάρροια, εντερίτιδες.

Εχει βρεθεί ότι η γύρη συντελεί στην βελτίωση της γενικής κατάστασης ασθενών με γυναικολογικά καρκινώματα σε συνδυασμό με θεραπεία με ακτινοβολία. Επίσης υπάρχουν αναφορές ότι ασθενείς που έλαβαν γύρη και υποβλήθηκαν σε ακτινοβολία υπέφεραν λιγότερο από αυτήν.

Η γύρη περιορίζει σημαντικά τα προβλήματα της εμμηνόπαυσης και της σεξουαλικής ανικανότητας.

Οι φυσικά ισορροπημένες ποσότητες βιταμινών ιχνοστοιχείων και αμινοξέων που περιέχει προσδίδουν στον άνθρωπο την ισορροπία και την αρμονία των φυσικών ικανοτήτων, εξυψώνουν το ηθικό και μειώνουν τη νευρικότητα. Η χρήση της γύρης επέφερε καταπληκτικά αποτελέσματα κατά της ημικρανίας, στη μείωση ή επαναφορά της όρεξης στην αδυναμία, ενώ συμβάλλει και στη μακροζωία.

Περιέχει μία αντιβιοτική ουσία παρόμοια με τη πενικιλίνη και επιδεικνύει βακτηριοστατική και βακτηριοκτόνα δράση σε συγκεκριμένα μικρόβια (όπως π.χ. η σαλμονέλα)

Επηρεάζει το μεταβολισμό του νερού, τη απόθεση λίπους του θυρεοειδούς αδένα και γενικά τη φυσική κατάσταση. Προστατεύει την όραση και η ενέργεια της είναι αποτελεσματική στη διανοητική εργασία.

Χρησιμοποιείτε ως συστατικό σε κρέμες και καθιστά το δέρμα απαλό.

                                     ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΡΟΠΟΛΗ ΜΕΡΟΣ 1ον

Η λέξη «πρόπολη» (propolis) ετυμολογικά σημαίνει «προ της πόλεως». Οι μέλισσες τη χρησιμοποιούν υπό μορφή επικάλυψης, σαν γενική μορφή προστασίας. Εξυπηρετεί στο να καλύπτει όλες τις τρύπες και τα κενά, που έχει μέσα η κυψέλη. Επιτρέπει όχι μόνο να επιδιορθωθούν οι καταστροφές εντός της κυψέλης, αλλά επίσης στους ψυχρούς ή πολύ θερμούς τόπους μειώνει το μέγεθος της εισόδου της, έτσι ώστε να περιορίζεται στο ελάχιστο δυνατό η πρόσβαση κρύου ή θερμού αέρα και των δυνητικών εχθρών.

Η πρόπολη είναι μία ρητινώδης κολλητική ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες από διάφορα φυτά,(πχ μπουμπούκια) την εμπλουτίζουν με κερί, γύρη, ένζυμα και με διάφορες άλλες ουσίες τη χρησιμοποιούν δε για να στεγανοποιήσουν και να απολυμάνουν το εσωτερικό της φωλιάς τους.
Η ονομασία οφείλεται όπως είπαμε στο ότι οι μέλισσες την τοποθετούν μπροστά στην είσοδο της κυψέλης (προ της πόλης) ώστε να την στενέψουν και να εμποδίσουν την είσοδο στη φωλιά διαφόρων εχθρών, όπως είναι τα ποντίκια, μεγάλες πεταλούδες και φίδια.

Προέλευση και ετοιμολογία

Υπάρχουν δυο θεωρίες για την προέλευση της πρόπολης. Σύμφωνα με τον Kuestenmacher (1912), η πρόπολη αποτελεί προϊόν των μελισσών και είναι το υπόλοιπο της γύρης που το μετατρέπουν σε ένα είδος ρητίνης, εμπλουτισμένο με διάφορα ένζυμα και βιολογικά προϊόντα του στομάχου τους.

Σύμφωνα με τη θεωρία του Resch (1927), οι μέλισσες συλλέγουν την πρώτη ύλη για τη σύνθεση της πρόπολης από τους οφθαλμούς, την επιφάνεια των καρπών, το φλοιό των φυτών και τα άνθη. Αυτό το υλικό λέγεται «χυμός των φυτών», «βλέννα», «προστατευτική έκκριση» ή «έκκριση οφθαλμών». (Januzzi, 1990; Januzzi, 1993).
Η σημερινή άποψη συνδυάζει και τις δυο θεωρίες. Οι μέλισσες κυρίως παράγουν την πρόπολη, ξεκινώντας από φυτικές ρητίνες που εκκρίνονται από τους οφθαλμούς των φυτών και από το φλοιό ορισμένων δέντρων, κυρίως από τις λεύκες, τα κωνοφόρα και την ιτέα. Συλλέγουν τις ρητίνες, τις οποίες προσροφούν και αναμειγνύουν με τα ένζυμα της σιέλου τους. Αφού τη μεταφέρουν μέσα στην κυψέλη, με τις τρίχες των ποδιών τους, επικαλύπτουν τα εσωτερικά και εξωτερικά μέρη της κυψέλης με την πρόπολη, η οποία ισχυροποιεί την αποικία των μελισσών και της παρέχει ένα υγιέστερο περιβάλλον. Ακόμη, η μέλισσα αλείφει το σώμα της με αυτή την ουσία, για να προστατέψει τον εαυτό της από τους φυσικούς εχθρούς (Χαριζάνης, 1992; Januzzi, 1993).

Χημική Σύσταση

Η πρόπολη περιέχει:
Ρητίνη 55%, (ρητίνες και βάλσαμα)

Κερί 7-35%,

Πτητικά έλαια 10%,

Γύρη 5%.

Λιπαρά οξέα 5%

Ακαθαρσίες 4-20%

Τα υπόλοιπα συστατικά της είναι αρωματικές ουσίες, ζάχαρα, τερπένεια, αλειφατικά οξέα και οι εστέρες τους, φλαβόνες, ανόργανες ουσίες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και άλλα γνωστά και άγνωστα συστατικά.

Η σύνθεση της πρόπολης διαφέρει, ανάλογα με την βοτανική και γεωγραφική της προέλευση καθώς και από την εποχή συλλογής της. Ωστόσο είναι εύκολο να αναγνωριστούν ορισμένα από τα 150 διαφορετικά συστατικά, όπως πολυφαινόλες (φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα και οι εστέρες τους), τερπενοειδή, στεροειδή και αμινοξέα. Μερικές από τις βιολογικές της ιδιότητες που παρατηρούνται, πιθανόν να αποδίδονται σε χημικά συστατικά που έχουν ήδη ταυτοποιηθεί και σχετίζονται με την

υψηλή περιεκτικότητα της πρόπολης σε φλαβονοειδή.

Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία πάνω από 40 φλαβονοειδών, αλειφατικών αρωματικών οξέων, φαινολικών στοιχείων, αρωματικών αλδεϋδών, αμινοξέων, σακχάρων και πολλών βιταμίνων.

Συγκεκριμένα, οι κύριες κατηγορίες ενώσεων που περιέχονται στη πρόπολη, ως ποσοστιαία αναλογία είναι τα ακόλουθα:

50 με 55% πολυφαινόλες (φλαβονοειδή και φαινολικά οξέα και εστέρες τους) 20 με 35% κηροί (ένα μίγμα από πράσινο κερί φυτικής προέλευσης, και το προστιθέμενο κερί των μελισσών) και λιπαρά οξέα 2 με 10% αιθέρια έλαια 5% γύρη (πρωτεΐνες και ελεύθερα αμινοξέα) 5% από άλλες, οργανικές ουσίες και ιχνοστοιχεία



Η πιο χαρακτηριστική χημική σύσταση πρόπολης είναι αυτή της "poplar" δηλαδή προερχόμενης από λεύκες, η οποία περιέχει κυρίως: πινοσεμπρίνη, πινομπανκσίνη και τον 3- Ο- αίθυλ-εστέρα της, χρυσίνη, γκαλαγκίνη, πρενυλιωμένους εστέρες του καφεϊκού και φερουλικά οξέα.



Σε όλους τους τύπους πρόπολης ως βασικές ουσίες ανευρίσκονται οξέα και ακόρεστες ενώσεις και η αναλογία τους μεταβάλλεται ανάλογα με την περιοχή, τη εποχή και τη φυλή της μέλισσας. Η μέθοδος προσδιορισμού της αναλογίας αυτής αποτελεί έλεγχο ποιότητας μέσω της οποίας είναι δυνατό να διαπιστωθούν τόσο οι περιπτώσεις νοθείας στη σύσταση όσο και μολυσματικές βλαβερές ουσίες για τον άνθρωπο (Januzzi, 1990; Januzzi, 1993).

Οι κυριότερες ενώσεις, με πιθανό ενδιαφέρον σε θέματα υγείας, που έχουν ανιχνευθεί σήμερα στην πρόπολη είναι:

• Αμινοξέα: έχει ανιχνευθεί το πυρογλουταμινικό οξύ

• Αλειφατικά οξέα και εστέρες τους: έχουν ταυτοποιηθεί περίπου 22 οξέα (βουτυρικό οξύ, παλμιτικό οξύ, στεατικό οξύ, ελαϊκό οξύ, φουμαρικό οξύ, λινελαϊκό οξύ, ισοβουτυρικό οξύ, ακετοξικό οξύ, μυριστικό οξύ, λιγνοκερικό οξύκ.α.). Τα μεγάλης ανθρακικής αλυσίδας προέρχονται από το κερί ενώ τα μικρής αλυσίδας και οι εστέρες τους από τη ρητίνη.

• Αρωματικά οξέα και οι εστέρες τους: ανιχνεύθηκαν πάνω από 40 ενώσεις οι οποίες περιέχονται στις ρητίνες (βενζοϊκό οξύ, βανιλλικό οξύ, καφεϊκό οξύ, κουμαρικό οξύ, φερουλικό οξύ, κιναμμικό οξύ κ.α.). Αρκετά εμφανίζουν μυκητοκτόνες και βακτηριοκτόνες δράσεις.

• Αλκοόλες: ανιχνεύθηκαν οι υδροκινόνη, βενζυλική αλκοόλη, πρενυλική αλκοόλη, ισοβουτενόλη, φαιναιθύλ- αιθανόλη, α και β- γλυκεροφωσφατάση, γλυκερόλη, κινναμική αλκοόλη. Από αυτές, εκτός από τις α- και β- γλυκεροφωσφατάση που παράγεται από την μέλισσα και τη γλυκερόλη που περιέχεται στο κερί, όλες οι άλλες περιέχονται στις ρητίνες.

• Αλδεΰδες:οι p-υδρόξυβενζαλδεΰδη, βανιλλίνη, ισοβανιλλίνη περιέχονται στις ρητίνες.

• Φλαβανόλες: μαζί με τις φλαβόνες τους αποδίδονται αντιμικροβιακές ιδιότητες.

Ταυτοποιήθηκαν οι: πινοστρομπίνη, πινοσεμπρίνη, 3-Ο-αίθυλ-εστέρας της πινομπανκσίνης, πινομπανκσίνη, ναριγκενίνη κ.α.

• Φλαβόνες: ανιχνεύθηκαν οι ενώσεις τεκτοχρυσίνη, 7-4’- διμέθυλ- εστέρας της καμφερόλης, χρυσίνη, 3-μέθυλ- αιθέρας της γκαλαγκίνης, 7-μέθυλ-αιθέρας της απιγενίνης, γκαλαγκίνη, κερκετίνη, καμφερόλη, 3-μέθυλ- αιθέρας της καμφερόλης, κ.α. στις περισσότερες από αυτές αποδίδονται αντιμικροβιακές ιδιότητες.

• Υδρογονάνθρακες: βρέθηκαν υδρογονάνθρακες με περιττό αριθμό ανθράκων C21- C33. Οι C25 και C27 περιέχονται στις ρητίνες αλλά παράγονται και προστίθενται στη πρόπολη από τη μέλισσα.



• Κετόνες: έχουν ανιχνευθεί η ακετοφαινόνη και η p-ακετοφαινόλη.

• Τερπενοειδή και άλλα συστατικά: ανιχνεύθηκαν οι ενώσεις βενζόλιο, μέθυλο- κυκλοεξάνιο, αιθυλένιο, φαινυλ-εξανολακτόνη, 4-μενθάνιο, 1,8-επόξυ-ναφθαλένιο, αλκοόλες σεσκιτερπενίων κ.α.

• Βιταμίνες: βιταμίνες Β1 (θειαμίνη), Β5 (νικοτινικό οξύ) και προβιταμίνη Α.

Η ποσοτική σύνθεση της πρόπολης παρουσιάζει μεγάλες διαφορές. Για παράδειγμα τα καφεϊκά οξέα και οι εστέρες τους, που παίζουν σημαντικό ρόλο στις αντιμικροβιακές και τις αλλεργικές ιδιότητες της πρόπολης συμμετέχουν κατά 20% στα διαλύματα πρόπολης που μαζεύονται από την περιοχή του ζωολογικού κήπου στην Οξφόρδη και μόνο κατά 2% στα διαλύματα που συλλέγονται από το Πανεπιστημιακό μουσείο της ίδιας πόλης που απέχει 400 μέτρα. Η ποσοτική διαφοροποίηση της

πρόπολης εξαρτάται από την περιοχή, την εποχή και τη φυλή της μέλισσας (Marucci, 1995).

Εξαιτίας γεωγραφικών διαφορών, δείγματα πρόπολης από την Ευρώπη, Νότια Αμερική και Βραζιλία έχουν διαφορετική χημική σύσταση. Η πρόπολη από την Ευρώπη και την Κίνα περιέχει κυρίως φλαβονοειδή και εστέρες φαινολικών οξέων (Bankova et al., 2000). Από την άλλη, τα κύρια συστατικά στη βραζιλιάνικης προέλευσης πρόπολη είναι τερπενοειδή και φαινολικά παράγωγα των p-κουμαρικών οξέων. Επίσης, ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή των δειγμάτων πρόπολης, παρουσιάζονται και διαφορετικές βιολογικές ιδιότητες. Οι Kujumgiev et al., (1999) ανέφεραν ότι τα δείγματα πρόπολης από διαφορετική προέλευση εκδηλώνουν διαφορετικά επίπεδα αντιμικροβιακής δράσης.

Οι Nieva Moreno et al. (2000) βρήκαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ των ολικών φλαβονοειδών και της δράσης ενάντια στις ελεύθερες ρίζες σε εκχύλισμα πρόπολης από την Αργεντινή. Γενικά η σύσταση της πρόπολης σχετίζεται άμεσα με τις εκκρίσεις των βλαστών από τα διάφορα δέντρα, οι οποίες συλλέγονται από τα μελίσσια: από λεύκες (Populus spp.), βετούλια (Betula alba), οξιά (Fagus sylvatica), αγριοκαστανιά (Aesculus hippocastanum), σημύδα (Alnus glutinosa) και από διάφορα κωνοφόρα.

Φυσικές Ιδιότητες

Το χρώμα της πρόπολης εξαρτάται από την φυτική της σύσταση. Συνήθως είναι καφέ-πράσινη, καστανή, σκούρο καφέ. Είναι αδιάλυτη στο νερό και διαλυτή στην αλκοόλη, στη βενζίνη και σε διάλυμα καυστικού νατρίου. Σε θερμοκρασίες πάνω από 25 βαθμούς κελσίου είναι μαλακή, εύκαμπτη και κολλά στα χέρια, ενώ σε θερμοκρασίες κάτω από 15 βαθμούς κελσίου γίνεται σκληρή και εύθραυστη.

Επιδράσεις Στον Ανθρώπινο Οργανισμό

Η πρόπολη έχει βακτηριοστατικές και βακτηριοκτόνες ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία τραυμάτων των αναπνευστικών οργάνων, της στοματικής κοιλότητας, και άλλων περιοχών του ανθρώπινου σώματος. Περιέχει σε μεγάλες συγκεντρώσεις φλαβόνες, φλαβονόλες και φλαβονόνες οι οποίες επιδρούν στον οργανισμό με διαφόρους τρόπους. Έχουν αντιφλεγμονική δράση στις αρθρώσεις, στο δέρμα και στους βλεννώδεις ιστούς, προστατεύουν τη βιταμίνη C από οξειδώσεις. Έχουν ευεργετική επίδραση στα τριχοειδή αγγεία και παρατείνουν τη δράση της αδρεναλίνης αναστέλλοντας την ο-μεθυλο τρανσφεράση.
(Η εντακαπόνη, αναστολέας της κατεχολ-Ο-μεθυλο τρανσφεράσης (COMT), που χρησιμοποιείται μόνο με τον συνδυασμό λεβοντόπα/βενσεραζίδη ή λεβοντόπα/καρβιντόπα.)
Νόσος του Parkinson

Αναστέλλουν τη συνάθροιση ερυθροκυττάρων, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στα τριχοειδή αγγεία, έχουν αντιβακτηριακή δράση στα gram θετικά και gram αρνητικά βακτήρια και έχουν αντισηπτική δράση. Αλκοολικό εκχύλισμα πρόπολης 50% χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας ωτίτιδας. Επίσης η πρόπολη χρησιμοποιείται κατά του χρόνιου κνησμού, για τη θεραπεία της τοπικής κοκκινίλας, της φαρυγγίτιδας, των μυκητιάσεων και για γενικά προβλήματα ωτορινολαρυγγολογίας. Βοηθά στην αντιμετώπιση προβλημάτων ρευματικής αρθρίτιδας και σπονδυλικής αγκύλωσης. Η πρόπολη έχει θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία των αγγειοκινητικών νεύρων που προκαλούν την καταρροή των αναπνευστικών κυττάρων. Χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση του έλκους και προβλημάτων του προστάτη καθώς επίσης και για θεραπεία προβλημάτων της στοματικής κοιλότητας. Παράλληλα την πρόπολη την συναντούμε σε καλλυντικά, λοσιόν κρέμες προσώπου, σαπούνια, σαμπουάν αλλά και οδοντόπαστες.

Περισσότερα.......γιά φαρμακοτρίφτες.

Η πρόπολη παρασκευάζεται από τις μέλισσες, οι οποίες την τοποθετούν προ της πόλεως τους εξόν και η ονομασία. Συγκεντρώνοντας αδιάκοπα ρητίνες από συγκεκριμένα φυτά και από τη φλοίδα ορισμένων δένδρων, που τις αναμειγνύουν με κερί και γύρη, παρασκευάζουν την πρόπολη για να προστατεύσουν την κυψέλη από μολύνσεις. Η πρόπολη προσφέρει στον άνθρωπο τις σπουδαίες θεραπευτικές της δυνάμεις. Το χρώμα της ποικίλει από κίτρινο σε σκούρο καφέ, ανάλογα με την φυτική προέλευση των ρητινών. Η πρόπολη αποτελείται από ρητίνες, κερί, αιθέρια έλαια, γύρη, οργανικές και ανόργανες ουσίες, περιέχει φλεβονοειδή, αλειφατικά αρωματικά οξέα, φαινολικά στοιχεία, αρωματικές αλδεΰδες, αμινοξέα, ζάκχαρα και βιταμίνες. Η πρόπολη έχει πολλές βιολογικές και φαρμακολογικές ιδιότητες. Τα πολλά φλοβονοειδή και η συγκέντρωση της σε αρωματικά μόρια είναι η αρχή της αντιβακτηριδιακής, αντιοικής, αντιμυκητισιακής, αντιπαρασιτικής, αντιψλεγμονώδης, αναισθητικής και επουλωτικής της δράσης. Επίσης είναι πολύ αποτελεσματική στην υγιεινή της στοματικής κοιλότητας, υπό μορφή οδοντοπλυμμάτων, όπου καταπολεμά τις διάφορες λοιμώξεις και την κακοσμία. Βοηθάει στην θεραπεία κρυολογημάτων, πονόλαιμων, χρόνιων φαρυγγίτιδων, άφθων, γαστρεντερίτιδας, κολίτιδας και άλλων ασθενειών. Το φυσικό απολυμαντικό της Ιπποκράτειας θεραπευτικής χρησιμοποιείται και στις μέρες μας, εσωτερικά και εξωτερικά, για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την εξυγίανση της επιδερμίδας.

Η πρόπολη επίσης εξυπηρετεί στο να καθυστερεί την εξέλιξη των ασθενειών, λειτουργώντας, ως μέσο προφύλαξης για τις εργάτριες μέλισσες στην είσοδο της κυψέλης. Ως εκ τούτου προσφέρει μια «μπάρα προστασίας» σε βακτήρια και ιούς. Η χρήση της πρόπολης έχει θεμελιώδη σημασία στην αποικία των μελισσών, αν αναλογισθούμε ότι στην κυψέλη, σε 50 λίτρα χώρο, ζουν 40.000 με 50.000 μέλισσες και σε θερμοκρασία που κυμαίνεται από 35-38 C, με την αντίστοιχη υγρασία να βρίσκεται στο 70% και με την υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, δηλαδή ιδεώδεις συνθήκες για μικροβιακή ανάπτυξη (Burdock, 1998). Ήδη από την αρχαιότητα παρατηρήθηκε ότι οι μέλισσες, θανατώνουν ζώα (ποντίκια, βατράχια κ.α.), τα οποία είχαν εισχωρήσει μέσα στην κυψέλη τους και στη συνέχεια τα σκεπάζουν με ένα ειδικό ρητινώδες υλικό, με αποτέλεσμα το πτώμα του θανατωμένου ζώου να μένει άφθαρτο στο πέρασμα του χρόνου, σαν μούμια. Με τον τρόπο αυτό το μελίσσι αποτρέπει την εμφάνιση δυσοσμίας και την ανάπτυξη βακτηριακής χλωρίδας, που συνοδεύουν τη σήψη του πτώματος του εισβολέα.
Στις παλιές γραφές, η πρόπολη ονομαζόταν «μαύρο κερί». Οι Έλληνες, οι Πέρσες οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες και οι Ίνκας τη χρησιμοποιούσαν για τις βιολογικές της ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε την επάλειψη με πρόπολη για την επούλωση των πληγών. Στη Ρώμη, όπου μια ολόκληρη εποχή ήταν αφιερωμένη στη μέλισσα και στα προϊόντα της, η πρόπολη πουλιόταν πιο ακριβά από το μέλι. Κάθε Ρωμαίος λεγεωνάριος την είχε μαζί του κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών εκστρατειών. Ακόμη, στους πολέμους, τη χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία κατά της γάγγραινας. Πλήθος άλλων εφαρμογών έχουν αναφερθεί, για παράδειγμα ότι, ο Stradivarius ενσωμάτωνε πρόπολη στο βερνίκι του βιολιού του, γνωρίζοντας ότι ήταν καλό προστατευτικό του ξύλου. Για τους Αιγύπτιους, η μέλισσα είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία και συμβόλιζε τη γενναιότητα, ενώ στη Μινωική εποχή τη γονιμότητα, με το γνωστό σήμα της μέλισσας των Μαλλίων. Η πρόπολη χρησιμοποιούνταν στην θεραπευτική από τους ιερείς, σε μεγάλη ποικιλία ασθενειών καθώς επίσης στην ταρίχευση πτωμάτων. Ο διάσημος ιατροφιλόσοφος Αβικένας, τον 11ο αιώνα είχε παρατηρήσει ότι η πρόπολη δρα αποτελεσματικά στους τραυματισμούς από βέλη τόξων κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Στο τέλος του 19ου αιώνα, στη Ρωσία και στη Γερμανία, η αγορά ήταν γεμάτη από πρόπολη. Ήταν γνωστή για τη χρήση της στη θεραπεία των μολύνσεων και για την επούλωση πληγών, όπως επίσης και ως αντιφλεγμονώδες, με τη μορφή αλοιφής και εμπλάστρου.
Κατά τα τέλη του 19ου με τις αρχές του 20ου αιώνα, οι φαρμακευτικές ιδιότητες των παραπάνω προϊόντων είχαν ξεχαστεί. Μέχρι το 1960 δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην πρόπολη σε φαρμακευτικά εγχειρίδια (Januzzi 1993).

Οι σημερινές χρήσεις της πρόπολης στην ιατρική έχουν μεταφερθεί στις μέρες μας από γενιά σε γενιά. Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ανατολική Ευρώπη, Ασία και κυρίως στην Ιαπωνία, η σύγχρονη ιατρική κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πρόπολη πρέπει να πάρει τη θέση που της αξίζει, όπως αποδείχτηκε μετά από πολυετή έρευνα (Χαριζάνης, 1992; Januzzi,1993).



Συλλογή υλικού από τις μέλισσες

Έχει παρατηρηθεί ότι οι μέλισσες ξύνουν τις προστατευτικές ρητίνες από τα άνθη και τους οφθαλμούς με τις σιαγόνες τους και τις τοποθετούν σε υποδοχές των πίσω ποδιών τους. Κατά τη διαδικασία αυτή οι ρητίνες αναμιγνύονται με το σάλιο του στόματός τους και άλλες εκκρίσεις τους, όπως και με κερί και γύρη. Η διαδικασία απόσπασης παίρνει αρκετό χρόνο ενώ το πακετάρισμα διακόπτεται από επισκέψεις στην κυψέλη όχι για μεταφορά της αλλά για γεύματα εάν δεν υπάρχει τροφή στο μέρος όπου συλλέγεται. Με τον τρόπο αυτό προκύπτει μια κολλώδης ουσία, η οποία μεταφέρεται στην κυψέλη. Όταν η μέλισσα τελικά πετά προς την κυψέλη φορτωμένη με την πρόπολη ίσως περάσουν ώρες μέχρι να την ξεφορτώσει περιμένοντας σε απομακρυσμένο μέρος της κυψέλης τις άλλες μέλισσες για να την ξεφορτώσουν.

Το είδος της μέλισσας που συλλέγει το υλικό από το οποίο παράγεται η πρόπολη είναι η μέλισσα Apis mellifera. Τα Ασιατικά είδη Apis δεν παράγουν πρόπολη (Januzzi,1990; Januzzi,1993).

Η χρήση της πρόπολης από τις μέλισσες

Όπως προαναφέρθηκε, η πρόπολη δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροβίων και δυσοσμιών. Οι μέλισσες τη χρησιμοποιούν για να επιχρίουν τα εσωτερικά τοιχώματα της κυψέλης. Επιχρίουν, επίσης, τα κελιά των κηρηθρών μετά την εκκόλαψη των μελισσών για να τα αποστειρώσουν, ώστε αυτά να είναι έτοιμα, για την ωοτοκία της Βασίλισσας. Ακόμη, οι μέλισσες επιχρίουν το εσωτερικό των κελιών με ελαιώδες επίχρισμα που συλλέγουν από τη γύρη, γνωστό ως βάλσαμο γύρης (pollenbalsam).

Παραλαβή και παραγωγή

Η πιο παλιά αλλά και επίπονη μέθοδος συλλογής της πρόπολης, που χρησιμοποιείται όμως ακόμη και σήμερα, είναι η απόξεση μικρών κομματιών της κολλητικής αυτής ουσίας από οποιοδήποτε σημείο της κυψέλης. Ο μελισσοκόμος συλλέγει την πρόπολη ξύνοντας εσωτερικά τοιχώματα κυψελών, καπάκια και πλαίσια, όπου την εναποθέτουν. Η συλλογή γίνεται μόνο σε ζεστό καιρό όταν αυτή είναι

εύπλαστη, γι’ αυτό είναι προτιμότερο η συλλογή να γίνεται το καλοκαίρι. Μεταξύ των μελισσών του ιδίου μελισσοκομείου παρατηρούνται μεγάλες διαφορές στην ποσότητα συλλογής και αυτό δίνει τη δυνατότητα στο μελισσοκόμο να επιλέξει τα μελίσσια εκείνα τα οποία θα χρησιμοποιήσει για τη συλλογή.

Οι μέλισσες έχουν την τάση να καλύπτουν εκτός από τα τοιχώματα και τα καπάκια, κάθε ανεπιθύμητο σώμα, που θα εισέλθει στην κυψέλη. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την ιδιότητα των μελισσών, οι μελισσοκόμοι τοποθετούν πλαστικό πλέγμα στο επάνω μέρος των πλαισίων, το οποίο καλύπτεται από τις μέλισσες με πρόπολη, και αργότερα το μαζεύουν. Στη συνέχεια, το τοποθετούν στην κατάψυξη, όπου ψύχεται, και κατόπιν τινάζουν το πλαίσιο, από το οποίο παραλαμβάνουν καθαρή πρόπολη (Warren,1990).







Εκτός από τα διάφορα πλέγματα υπάρχουν και ξύλινες ή πλαστικές παγίδες συλλογής της πρόπολης. Η περισσότερο διαδεδομένη παγίδα στην Αμερική είναι μια ξύλινη κατασκευή με πλάτος 8,9 εκατοστά και μήκος όσο το μήκος της κυψέλης. Η παγίδα αυτή έχει 8 επιμήκεις σχισμές, τοποθετείται με βίδες στην πλευρά του γονοθαλάμου, σε κυψέλη που προηγούμενα είχε αποσπασθεί το αντίστοιχο κομμάτι ξύλου. Η παγίδα αυτή γεμίζει σε χρονικό διάστημα δύο εβδομάδων περίπου και η απόδοσή της είναι από 15-20 γραμμάρια όταν γεμίσουν όλες οι σχισμές. Μειονεκτήματα της παγίδας αυτής είναι η ανάμειξη της πρόπολης με τεμαχίδια από ξύλο και η αναγκαστική κοπή μέρους της κυψέλης για την τοποθέτηση της παγίδας (Januzzi, 1990; Januzzi, 1993).

Στην αγορά σήμερα υπάρχει πληθώρα κατασκευών που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή πρόπολης. Ο μελισσοκόμος πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα:

1. Οι πλαστικές παγίδες είναι καλύτερες επειδή είναι εύκαμπτες και μπορούν να τοποθετηθούν στο ψυγείο. Το υλικό κατασκευής τους δεν πρέπει να αφήνει υπολείματα στην πρόπολη.

2. Η ξύλινη παγίδα πρόπολης είναι αρκετά σκληρή με αποτέλεσμα ακίδες από ξύλο να ενσωματώνονται στη πρόπολη.

3. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται λαδομπογιά στις παγίδες γιατί οι μέλισσες αναμιγνύουν τη πρόπολη με αυτήν.

4. Η παγίδα πρέπει να τοποθετείται προς τη βόρεια πλευρά της κυψέλης.

5. Η παγίδα πρέπει να εφαρμόζει ακριβώς στην κυψέλη ώστε οι μέλισσες να

μην την χρησιμοποιούν σαν πέρασμα.

Μετά την συλλογή της, η πρόπολη πλάθεται σε μικρές μπάλες και φυλάσσεται σε σκοτεινό μέρος. Με αυτό τον τρόπο η πρόπολη διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να χάσει τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Η συνολική ποσότητα πρόπολης στην κυψέλη κυμαίνεται μεταξύ 150 και 300 γραμμαρίων ανά μελισσοκομική περίοδο (Χαριζάνης, 1992; Januzzi, 1993).

Επεξεργασία της πρόπολης

Η πρόπολη λόγω της χρήσης της ως φαρμακευτική ουσία θα πρέπει να περάσει από μια σειρά διαδικασιών, ώστε να διασφαλιστεί τόσο η χρησιμότητα όσο και η μη τοξικότητα στον άνθρωπο.

Βήμα 1: Απομάκρυνση ξένων σωματιδίων. Το πιο σημαντικό στάδιο κατά την προετοιμασία της πρόπολης για πώληση είναι ο καθαρισμός και η απομάκρυνση των κομματιών πέτρας, ακίδων ξύλου, τμημάτων εντόμων, κομματιών κεριού, λαδομπογιάς και άλλων ξένων ουσιών. Αρχικά τα ξύσματα χωρίζονται και ταξινομούνται ανάλογα με την καθαρότητά τους. Στη συνέχεια τοποθετούνται σ’ ένα δοχείο με κρύο νερό ανακατεύονται και απομακρύνονται οι ξένες ύλες, οι οποίες επιπλέουν στην επιφάνεια. Το πλύσιμο αυτό γίνεται επανειλημμένα με νερό μέχρι το νερό να γίνει εντελώς καθαρό.
Έπειτα τα υπολείμματα ξηραίνονται και κάθε κομμάτι πρόπολης εξετάζεται προσεκτικά μήπως περιέχει κάποιο ξένο υλικό (Χαριζάνης, 1992).

Βήμα 2: Απομάκρυνση κηρών από την πρόπολη. Αξιολογείται το υλικό και αν περιέχει αυξημένες ποσότητες κεριού, θα πρέπει να καθαριστεί με κρύο νερό και ακολούθως το εξωτερικό κερί να αφαιρεθεί. Οι μη-υδατοδιαλυτές ουσίες, επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού και απομακρύνονται. Στη συνέχεια η καθαρή πρόπολη τοποθετείται σε βραστήρα με διπλά τοιχώματα με νερό όπου η στάθμη βρίσκεται 5 εκατοστά πάνω από την επιφάνεια της πρόπολης. Το περιεχόμενο θερμαίνεται στους 70οC υπό συνεχή ανάδευση. Μετά από 2-3 λεπτά, το δοχείο μετακινείται και αφήνεται να
κρυώσει. Το κερί που έχει λιώσει, σχηματίζει κρούστα στην επιφάνεια και αφαιρείται. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να απαλλαγεί η πρόπολη από όλο το κερί που περιείχε.

Βήμα 3: Συσκευασία και διατήρηση της πρόπολης. Η πρόπολη μετά τον καθαρισμό της από ξένες ύλες ξηραίνεται και υποβάλλεται σε ένα τελευταίο έλεγχο για την απομάκρυνση τυχόν υπολειμμάτων. Τα μεγάλα κομμάτια πρόπολης μπορούν να σπάσουν αφού διατηρηθούν στο ψυγείο για όλη τη νύχτα. Στην συνέχεια συσκευάζεται πρώτα σε πλαστικές σακούλες οι οποίες αργότερα τοποθετούνται σε βάζα και διατηρείται σε ξηρό και δροσερό περιβάλλον μέχρι να χρησιμοποιηθεί ή να διατεθεί. Η πρόπολη δεν θα πρέπει να τοποθετείται απ’ ευθείας σε περιέκτες με πολύ σκληρό περιτύλιγμα (Jannuzzi, 1983).
Βήμα 4: Παρασκευή διαλύματος πρόπολης («βάμμα» πρόπολης). Πρόπολη από την οποία απομακρύνθηκε το κερί με την παραπάνω διαδικασία, ξαναθερμαίνεται μέχρι να σχηματιστεί πηχτό σιρόπι. Στη συνέχεια προστίθεται ίση ποσότητα αιθανόλης με συνεχή ανάδευση. Όταν το μίγμα είναι έτοιμο, φιλτράρεται για να ληφθεί το «βάμμα» πρόπολης, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προσωπική χρήση (Burdock, 1998; Χαριζάνης, 1992).

Γενικά η πρόπολη διατηρείται σε ερμητικώς κλειστά βάζα, μακριά από το φως και την υψηλή θερμοκρασία. Η χρήση της όταν είναι φρέσκια, μας βοηθάει στο να επωφεληθούμε το μέγιστο των ιδιοτήτων της.

Η πρόπολη, επίσης, μπορεί να κονιοποιηθεί και να φυλαχθεί στο ψυγείο ως σκόνη. Η διαδικασία αυτή γίνεται καλύτερα με αναμείκτη, στη συνέχεια απαιτείται καλό κοσκίνισμα από λεπτή σίτα, αναμειγνύεται με απλή βάση πούδρας σε αναλογία 1:2 για να δώσει τη πρόπολη-πούδρα, η οποία χρησιμοποιείται στις πληγές (Χαριζάνης, 1992).

Αποθήκευση

Αν και η πρόπολη είναι σχετικά σταθερή ουσία, η σωστή αποθήκευσή της είναι κρίσιμης σημασίας. Τόσο η πρόπολη όσο και τα εκχυλίσματά της θα πρέπει να φυλάσσονται σε αεροστεγή δοχεία στο σκοτάδι σε θερμοκρασίες κάτω από 10οC-12οC, μακριά από πηγές θερμότητας. Μέσω της σωστής συντήρησης η πρόπολη μπορεί να διατηρείται για περισσότερο από 12 μήνες, χωρίς να χάνει τις περισσότερες αντιβακτηριακές ιδιότητες που εκδηλώνει. Αναφέρεται επίσης ότι τα αιθανολικά εκχυλίσματα μπορούν να διατηρηθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα Μέσω της λυοφιλίωσης του εκχυλίσματος πρόπολης, αναφέρεται ότι διατηρούνται τα χαρακτηριστικά αντιβακτηριακής δράσης, όμως δεν έχει διερευνηθεί πλήρως η επίδραση της μακροπρόθεσμης αποθήκευσης.

Η διάρκεια ζωής των προϊόντων που περιέχουν πρόπολη, εξαρτάται από τη χημική τους σύνθεση και θα πρέπει να προσδιορίζεται σε κάθε περίπτωση. Όσο πιο επιδεκτικά στην αποσύνθεση ή οξείδωση είναι τα υπόλοιπα συστατικά (πλην αυτών της πρόπολης), τόσο μικρότερη διάρκεια ζωής θα έχει και το προϊόν. Παρόλα αυτά η πρόπολη και τα εκχυλίσματά της μπορούν να δράσουν ως ήπια συντηρητικά εξαιτίας των αντιοξειδωτικών και αντιμικροβιακών ιδιοτήτων τους και έτσι μπορεί να αυξήσουν το χρόνο ζωής των προϊόντων αυτών (FAO, 2007)

Ποιοτικός έλεγχος

Δεν υπάρχουν ακριβείς συστάσεις για τον ποιοτικό έλεγχο της πρόπολης κυρίως εξαιτίας της ποικιλίας στο χρώμα, οσμή και σύνθεση. Τα περισσότερα φρέσκα δείγματα πρόπολης διαθέτουν ένα ευχάριστο άρωμα. Αναφέρεται ότι το περιεχόμενο σε κηρούς καθώς και εμφανή ξένα σώματα θα πρέπει να περιορίζονται στο ελάχιστο.

Επίσημες συστάσεις για την ποιότητα της πρόπολης υπάρχουν σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης (Ρουμανία και Πρώην Σοβιετική Ένωση) (Crane, 1990), αλλά τα περισσότερα κριτήρια αφορούν στην καθαρότητα και τη νόθευση του ακατέργαστου προϊόντος και σε μερικές περιπτώσεις, των εκχυλισμάτων. Επίσης έχουν τεθεί μέγιστα και ελάχιστα όρια για συγκεκριμένες χημικές ομάδες, όμως υπάρχουν πολύ λίγες τυποποιημένες δοκιμές για τον προσδιορισμό των βιολογικών δράσεων των διάφορων συστατικών. Οι Tikhonov et al. (1978) αναφέρουν ότι οι μέσες συγκεντρώσεις των

κύριων συστατικών της πρόπολης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πιθανά πρότυπα σύγκρισης για την ακατέργαστη πρόπολη (Πίνακας 1).

Ποικίλες βακτηριολογικές δοκιμές μπορούν να διεξαχθούν και τα αποτελέσματά τους συγκρίνονται με αυτά πρότυπων δειγμάτων με γνωστή προέλευση και γνησιότητα. Αυτές οι δοκιμές όμως δεν μπορούν να ανιχνεύσουν όλες τις ευεργετικές ιδιότητες της πρόπολης. Καμιά από αυτές τις δοκιμές δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτή ως έγκυρη αξιολόγηση της ολικής ποιότητας της πρόπολης ή των εκχυλισμάτων της (FAO, 2007)





Μειονεκτήματα πρόπολης

Εκτός από τα πλεονεκτήματα που αναφέρονται παρακάτω και θα εξεταστούν στα πλαίσια αυτής της μεταπτυχιακής διατριβής, υπάρχουν μερικά μειονεκτήματα στη χρήση της πρόπολης. Αυτά είναι η έντονη και δυσάρεστη γεύση και οσμή καθώς και η υψηλή συγκέντρωση αιθανόλης, όταν παρασκευάζεται το αιθανολικό εκχύλισμα πρόπολης, που αποτελεί την κυριότερη και πιο εύχρηστη μορφή διαλύματος. Τα μειονεκτήματα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα δυσκολίες στη φύλαξη, τη μεταφορά και τη μετατροπή σε άλλη μορφή για επεξεργασία (Burdock, 1998).

Τα χαρακτηριστικά μιας καλής ποιότητας πρόπολης

Μια χρήσιμη και καλής ποιότητας πρόπολη πρέπει να έχει τις παρακάτω ιδιότητες:

1. Να είναι φρέσκια, όχι μεγαλύτερη των 2 ετών.

2. Να είναι καθαρή.

3. Να μην περιέχει ξένα σώματα, όπως ξύλα, μπογιές κυψελών, πίσσα, κτλ.

4. Να περιέχει ρητίνες

Ο μελισσοκόμος μπορεί εύκολα να ελέγξει τους 3 πρώτους παράγοντες.

Η περιεκτικότητα όμως σε ρητίνες εξαρτάται τόσο από τις μέλισσες όσο και από άλλους

ανεξάρτητους παράγοντες όπως: η τοποθεσία, η εποχή και το είδος των δένδρων. Η ρητίνη αποτελεί το βασικό συστατικό των ιατρικών παρασκευασμάτων γι’ αυτό όσο ψηλότερη είναι, τόσο καλύτερη είναι η ποιότητα της πρόπολης (Januzzi, 1993).

Γενικές ιδιότητες της πρόπολης

Η πρόπολη και ορισμένα από τα συστατικά της έχουν πολλές βιολογικές και φαρμακολογικές ιδιοτήτες. Οι βακτηριοστατικές ιδιότητές τους είναι πιθανώς ισοδύναμες με αυτές των αντιβιοτικών. Πράγματι, το επικάλυμμα της πρόπολης, που είναι πολύ λεπτό και καλύπτει το εσωτερικό του μελισσιού, έχει αποδειχτεί αρκετό για να εμποδίσει τη διάβρωση του ξύλου, για την οποία υπεύθυνο είναι το βακτήριο Bacillus larvae. Η μεγάλη περιεκτικότητα σε φλαβονοειδή και η αυξημένη συγκέντρωση σε αρωματικά συστατικά αποτελούν την βάση της αντιβακτηριακής δράσης της πρόπολης.

Οι αντιβακτηριακές και μυκητοκτόνες ουσίες που περιέχονται στην πρόπολη και δρούν επιλεκτικά, μπορούν να επιδρούν στα παθογόνα βακτήρια και τους τοξικούς μύκητες, χωρίς να είναι επιβλαβείς για τον ανθρώπινο οργανισμό. Έτσι, λοιπόν, δεν επηρεάζεται η φυσική μικροχλωρίδα του πεπτικού συστήματος του ανθρώπου. Επίσης δεν παρουσιάζει παρενέργειες (εκτός από σπάνιες περιπτώσεις αλλεργίας), και η χρησιμοποίησή της δεν οδηγεί σε εθισμό, δηλαδή σχηματισμό ανθεκτικών στελεχών. Επίσης ενισχύει, συνήθως, και την επίδραση των φαρμάκων Η πρόπολη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία δερματοπάθειας, οιδήματος και τραυμάτων. Στην εικόνα 5. παρουσιάζεται η θεραπευτική επίδραση της πρόπολης σε βαθύ τραύμα μετά από 30 ημέρες νοσηλείας που εφάρμοσε ο ιατρός Franco Feraboli, στο νοσοκομείο της Cremona στο τμήμα Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας.

　

　

Η πρόπολη παρεμποδίζει τη σήψη, γεγονός που εξηγεί την ταρίχευση των μικρών εισβολέων μετά από κάλυψή τους με αυτή. Τόσο οι αντικαρκινικές ιδιότητες, όσο και οι προστατευτικές δράσεις που εκδηλώνει η πρόπολη έναντι της πρόκληση καρδιαγγειακών νοσημάτων, αποδίδονται κυρίως στα φλαβονοειδή και στα άλλα φαινολικά συστατικά που περιέχει (Ahn et al., 2007).

Διαθέτει χαρακτηριστικά τοπικού αναισθητικού, χάρη στα αιθέρια έλαια, και είναι, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, 3 φορές ισχυρότερη από τα αναισθητικά Επουλώνει τις πληγές και βοηθάει στην ανάπλαση των ιστών (σχετικά με εγκαύματα δευτέρου βαθμού, εκζέματα κτλ). Είναι επίσης, πολύ αποτελεσματική στην διατήρηση της υγιεινής της στοματικής κοιλότητας, υπό μορφή οδοντοπλυμμάτων, όπου καταπολεμά τις διάφορες λοιμώξεις και την κακοσμία. Βοηθάει στη θεραπεία κρυολογημάτων, πονόλαιμων, χρόνιων φαρυγγίτιδων, άφθων, γαστρεντερίτιδας,

κολίτιδας.

Παρέχει επίσης προστασία από τις βιολογικές συνέπειες της ραδιενέργειας, και είναι δραστική στις παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος και του προστάτη, σε ανωμαλίες του ενδοκρινικού συστήματος και σε τοπικούς πόνους όπως για παράδειγμα ο πονόδοντος. Σε πειράματα που έγιναν σε ζώα η πρόπολη δεν προκάλεσε καρκινογένεση αντίθετα μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις προκάλεσε συρρίκνωση του όγκου. Όλοι οι τύποι πρόπολης έχουν την ιδιότητα να ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αναφέρεται επίσης ότι η πρόπολη είναι φυτο-αναστολέας, παρεμποδίζοντας έτσι το φύτρωμα (Januzzi, 1990; Januzzi, 1993)

Στις ενότητες που ακολουθούν περιγράφονται αναλυτικά οι θεραπευτικές ιδιότητες της πρόπολης

Φαρμακολογικές ιδιότητες,Γενικά:


Επούλωση πληγών

Ενεργοποιεί τα μακροφάγα κύτταρα καιαναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων

Η αλλεργία της πρόπολης οφείλεται στην χημική ουσία,πρενυλική καφεϊνη(prenyl caffeate)
H Βραζιλιάνικη πρόπολη δεν την περιάχει
Αντιερπητική και αντιική δράση

Η αντιφλεγμονώδη δράση της είναι 2 φορές ποιό ισχυρή από την ασπιρίνη

Αντικαρκινική δράση (artepiline C)
Αντιφυματική δράση

Αντιμυκιτιακή δράση

Αναγεννά το ενδοθήλιο

Μειώνη την ΑΥ

Βοηθά στην καλή λειτουργία των τριχωϊδών

Αντιπαρασιτική δράση

Κατά της χοληστερίνης

Γλαύκωμα

Αντί Η.Ρ

Παρενέργειες ακτινοθεραπείας

　

　

　

Ποιό αναλυτικά.............................

Αντιβακτηριακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη καταπολεμά μεγάλο φάσμα βακτηρίων. Η παράλληλη χορήγηση της πρόπολης με τα αντιβιοτικά, μειώνει τις βλάβες, που προκαλούν τα τελευταία στον οργανισμό. Μέσω της προσθήκης αιθανολικού διαλύματος πρόπολης σε γνωστά αντιβιοτικά, βρέθηκε δραστική αύξηση της αντιμικροβιακής δράσης της αμπικιλλίνης, της γενταμυκίνης και της στρεπτομυκίνης, καθώς και μέτρια αύξηση στη δραστικότητα της χλωραμφενικόλης, του ceftriaxon και της βανσομυκίνης (Scazzocchio et al., in press). Η πρόπολη είναι δραστική έναντι των ειδών των γενών Staphylococcus και Streptococcus, που είναι υπεύθυνα για μολύνσεις της στοματικής κοιλότητας.

Η αντιμικροβιακή δράση της πρόπολης, οφείλεται στα περιεχόμενα συστατικά της που εξαρτώνται από τη χημική της σύνθεση και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και την εποχή. Τα κύρια συστατικά τα οποία εκδηλώνουν αντιμικροβιακές ιδιότητες είναι τα φλαβονοειδή, το κινναμικό οξύ, ορισμένα αρωματικά συστατικά και οι εστέρες φαινολικών οξέων. Οι Kujumgiev et al., (1999) βρήκαν ότι η πρόπολη από τροπικές περιοχές αν και δεν περιέχει τα αναφερόμενα συστατικά, παρόλα αυτά επέδειξε παρόμοια αντιμικροβιακή δράση και ως εκ τούτου υποδηλώνεται ότι είναι απαραίτητος ο συνδυασμός των περιεχόμενων συστατικών. Από την άλλη οι Kedzia et al., (1990), αναφέρουν ότι ο μηχανισμός με τον οποίο εκδηλώνεται η αντιμικροβιακή δράση της πρόπολης είναι περίπλοκος και μπορεί να αποδοθεί στη συνέργεια των υδρόξυ-οξέων των φλαβονοειδών και των σεσκιτερπενίων. Η θερμοκρασία και η ενεργός οξύτητα (pH) επηρεάζουν σημαντικά την αντιμικροβιακή δράση του αιθανολικού εκχυλίσματος πρόπολης έναντι του S. aureus, με την ισχυρότερη επίδραση να εκδηλώνεται σε pH 5,0 και σε θερμοκρασία 37°C. Μέσω της μελέτης των αποτελεσμάτων εξάγεται το
συμπέρασμα ότι το αιθανολικό εκχύλισμα πρόπολης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό συντηρητικό. Οι μηχανισμοί που προκαλούν το θάνατο των βακτηρίων δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί, αλλά Ιάπωνες ερευνητές έδειξαν ότι η πρόπολη μπορεί και αναστέλλει τη μικροβιακή ανάπτυξη, προκαλώντας τη ρήξη της κυτταρικής μεμβράνης του βακτηριδίου και εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαίρεση-πολλαπλασιασμό του κυττάρου. (Lu et al., 2007).

Μερικοί ερευνητές αναφέρουν ότι το μονοξείδιο του αζώτου (NO) είναι σημαντικός παράγοντας ελέγχου μικροβιακών μολύνσεων. Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι η ανάπτυξη της Salmonella παρεμποδίζεται μέσω της in vitro παραγωγής NO. Έχει αναφερθεί ότι η πρόπολη με προέλευση από τη Βραζιλία είναι περισσότερο αποτελεσματική ως προς την παραγωγή NO, σε σχέση με πρόπολη από τη Βουλγαρία (Orsia et al., 2005).

Μέσω μελέτης των συστατικών δείγματος Ελληνικής πρόπολη από Πρέβεζα, οι:

7-O-πρένυλ-στρομπονίνη, 7-O-πρένυλ-πινοσεμπρίνη, πινοσεμπρίνη και χρυσίνη βρέθηκε ότι επιδεικνύουν ισχυρή αντιμικροβιακή δράση. Η πινοσεμπρίνη έδειξε να έχει την ισχυρότερη δράση έναντι των παθογόνων S. mutans και S. viridans (Melliou & Chinou, 2004).

Αντιμυκητιακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη αποδεικνύεται αποτελεσματική εναντίον των προσβολών της επιδερμίδας από παθογόνους μύκητες. Στη δερματολογία και στην κοσμετολογία, εξασφαλίζει τη λάμψη και τη στιλπνότητα του δέρματος, μειώνοντας τη συγκέντρωση των μυκήτων του γένους Candida και Microsporum. Φαίνεται ότι η πρόπολη ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα που παράγει μεγαλύτερο αριθμό μακροφάγων, απαραιτήτων για την εξολόθρευση των μυκήτων και των βακτηρίων (Januzzi, 1993).

Μια μελέτη στην οποία χρησιμοποιήθηκε
1) πρόπολη από την Τουρκία με φυτική προέλευση από πεύκο (Pinus spp.),
2) πρόπολη από μέλι μελισσών (Apis mellifera) το οποίο συλλέχθηκε από την Κεμαλπάσα (δυτικά της Ανατολίας),
3) σκόνη πρόπολης (Sigma, Germany) (P-8904),
4) πρόπολη από την Αυστραλία: Nature's Goodness Narellean, Australia και
5) πρόπολη από τις ΗΠΑ: GloryBee Foods, Inc., OR, USA, αποδείχτηκαν αποτελεσματικά ως διαλύματα, σε χαμηλές συγκεντρώσεις στην παρεμπόδιση της δράσης των Candida albicans, Candida parapsilosis και Candida krusei. Τα διαλύματα αυτά δεν προκάλεσαν τοξικότητα, μετά από χορήγηση, στους ινοβλάστες της στοματικής κοιλότητας. Το συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι η πρόπολη μπορεί να θεωρηθεί φυσικό προϊόν με ισχυρή αντιμυκητισιακή δράση (Kirilmazb et al., 2005).

Σε Ελληνική πρόπολη από την Πρέβεζα, βρέθηκε ότι η χρυσίνη η οποία είναι γνωστή για την αντιφλεγμονώδη της δράση, έδειξε ισχυρή δράση έναντι παθογόνων μυκήτων (όπως P. aeruginosa) (Melliou & Chinou, 2004).

Αντιπαρασιτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη είναι αποτελεσματική και στην αναστολή των παρασίτων, όπως Τριχομονάδες, Τρυπανοσώματα κτλ. Η αντιπαρασιτική της δράση οφείλεται στην αναστολή της πρωτεϊνοσύνθεσης.

Έχει αναφερθεί η μελέτη των αντιπαρασιτικών ιδιοτήτων της πρόπολης έναντι των: Trypanosoma cruzi, Trichomonas vaginalis και του κοκκίτη. Σε μια κλινική μελέτ καταγράφηκε η δράση της κατά των παρασίτων του γένους Giardia και η in vitro παρεμπόδιση της ανάπτυξης των G. duodenalis trophozoites (Freitas et al., 2006).

Αντιϊική δράση της πρόπολης

Τα βιοφλαβονοειδή που περιέχονται στη πρόπολη παρουσιάζουν και αντιϊική δράση, μέσω του εγκλεισμού τους στο πρωτεϊνικό τους κάλυμμα, αντί της συμβατικής τους αντιμετώπισης αφού έχουν ήδη επιμολύνει το κύτταρο-ξενιστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της μόλυνσης και την καταστροφή του DNA/RNA του ιού. Στην εκδήλωση της αντιϊικής δράσης της πρόπολης, μπορεί να εμπλέκονται και άλλα συστατικά όπως το καφεϊκό οξύ και οι εστέρες του Ο μηχανισμός με τον οποίο η πρόπολη εκδηλώνει τις αντιϊικές τις ιδιότητες στα CD4+ λεμφοκύτταρα, έχει αναφερθεί ότι αφορά στην παρεμπόδιση της εισόδου του ιού

Αν και η πρόπολη εμφανίζει επιπρόσθετες αντιϊκές επιδράσεις στη δράση του αναστολέα της ανάστροφης τρανσκριπτάσης, ζιδοβουζίνης, δεν έχει αναφερθεί οποιαδήποτε εμφανής επίδραση στον αναστολέα της πρωτεάσης ιντιναβίρης. Συμπεραίνεται ότι χρειάζεται να γίνουν περισσότερες έρευνες (κλινικές δοκιμές), ώστε να διαπιστωθεί η συνεισφορά της πρόπολης ή των περιεχόμενων συστατικών της στη θεραπεία της HIV-1 λοίμωξης (Gekker et al., 2005).

Αναφέρεται επίσης ότι η πρόπολη εξαιτίας της αντιϊικής της δράσης, δρα προφυλακτικώς στη γρίπη, την ηπατίτιδα Β και τον έρπητα ζωστήρα. Οι Serkedjieva et al. (1992) έδειξαν ότι ο φερουλικός ισοπεντυλ-εστέρας ανέστειλε την μολυσματική δράση του ιού της γρίπης virus A/Hong Kong (H3N2). Οι Debiaggi et al. (1990) εξέτασαν τη δράση διαφόρων φλαβονοειδών που ανευρίσκονται στη πρόπολη (ακακετίνη, καμφερόλη, χρυσίνη, κερκετίνη και γκαλαγκίνη). Δυο από αυτά, η χρυσίνη και η καμφερόλη, είχαν ισχυρή ανασταλτική δράση εμποδίζοντας τον πολλαπλασιασμό διαφόρων τύπων ερπητοϊών, αδενοϊών και ενός ροταϊού. Αναφέρεται επίσης ότι η ακακετίνη και η γκαλαγκίνη δεν εκδήλωσαν ισχυρή αντιϊκή δράση, ενώ η κερκετίνη ήταν η λιγότερο αποτελεσματική.

Έχει αναφερθεί ότι η πρόπολη μπορεί να επιδείξει ισχυρότερη δράση στην θεραπεία του έρπητα γεννητικών οργάνων, από ότι η αντιϊκή φαρμακευτική αγωγή με ακυκλοβίρη και υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη χρησιμοποίηση της πρόπολης στη θεραπεία του HIV (De Clercq, 2000).

Η πρόπολη επίσης επιδρά ως ανοσοδιεγερτική ουσία μέσω μεταβολής της οδού παραγωγής και απελευθέρωσης των κυτοκινών (χημικοί διαβιβαστές που επιτρέπουν την
επικοινωνία των ανοσοκυττάρων). Μέσω της μεταβολής του συστήματος των κυτοκινών, διεγείρεται το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε τα αντιγόνα να μπορούν να δράσουν άμεσα
και αποτελεσματικά. Επίσης τα βιοφλαβονοειδή διεγείρουν την παραγωγή ιντερφερονών.

Αυτή η μεταβολή στα συστήματα των κυτοκινών και ιντερφερονών έχει ως αποτέλεσμα την αντιμετώπιση ασθενειών και τη διατήρηση της υγείας του οργανισμού, μέσω της
χρησιμοποίησης της πρόπολης ως συμπλήρωμα διατροφής για πρόληψη ασθενειών
(Vynograd et al., 2000; De Clercq, 2000).

 Η πρόπολη επίσης επιδρά ως ανοσοδιεγερτική ουσία μέσω μεταβολής της οδού παραγωγής και απελευθέρωσης των κυτοκινών (χημικοί διαβιβαστές που επιτρέπουν την επικοινωνία των ανοσοκυττάρων). Μέσω της μεταβολής του συστήματος των κυτοκινών, διεγείρεται το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε τα αντιγόνα να μπορούν να δράσουν άμεσα και αποτελεσματικά. Επίσης τα βιοφλαβονοειδή διεγείρουν την παραγωγή ιντερφερονών. Αυτή η μεταβολή στα συστήματα των κυτοκινών και ιντερφερονών έχει ως αποτέλεσμα την αντιμετώπιση ασθενειών και τη διατήρηση της υγείας του οργανισμού, μέσω της χρησιμοποίησης της πρόπολης ως συμπλήρωμα διατροφής για πρόληψη ασθενειών (Vynograd et al., 2000; De Clercq, 2000).

Αντιοξειδωτική δράση της πρόπολης

Λαμβάνοντας υπόψη τις βιολογικές δράσεις της πρόπολης, αξίζει να επικεντρωθούμε ιδιαίτερα στις αντιοξειδωτικές ιδιότητες που εκδηλώνει, μέσω των οποίων αναφέρεται ότι μπορεί να προστατεύσει ή και να θεραπεύσει βλάβες που εμφανίζονται στο δέρμα μέσω της επίδρασης των ελευθέρων ριζών (Reactive Oxygen Species, ROS). Το δέρμα βρίσκεται σε συνεχή έκθεση στις ελεύθερες ρίζες οι οποίες παράγονται μέσω της εξελικτικής διαδικασίας γήρανσης καθώς και μέσω εξωτερικών ερεθισμάτων όπως ιονίζουσας και υπεριώδους ακτινοβολίας. Είναι ευρέως γνωστό ότι η ηλιακή ακτινοβολία, σε συνδυασμό με άφθονη παροχή οξυγόνου (το οποίο μεταβολίζεται σε ROS), προκαλεί ανεπιθύμητες και επιβλαβείς επιπτώσεις στο δέρμα μέσω του οξειδωτικού στρες μεταξύ οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών ουσιών σε βάρος των δεύτερων), καθιστώντας τα ενδογενή αντιοξειδωτικά συστήματα ανεπαρκή. Επομένως, η ανάπτυξη ενός σκευάσματος για τοπική χρήση που να περιλαμβάνει εκχύλισμα πρόπολης θεωρείται απόλυτα δικαιολογημένη και χρηστική. Ο μηχανισμός με τον οποίο μπορεί να εκδηλώσει τη δραστικότητά του ένα φαρμακευτικο σκεύασμα, το οποίο εφαρμόζεται τοπικά στο δέρμα, αναφέρεται ότι επιτυγχάνεται μέσω της απελευθέρωσης ενός δραστικού παράγοντα από το μόριο φορέα, πριν έρθει σε επαφή με την επιδερμική επιφάνεια και μέσω της διείσδυσης στο κερατινώδες και τα κατώτερα στρώματα της επιδερμίδας. Στην πρόπολη υπάρχουν μεγάλες ποσότητες συστατικών τα οποία μπορούν να απελευθερωθούν από το παρασκεύασμα (Marquele et al., 2006).

Αντικαρκινικές ιδιότητες

Η πρόπολη και τα περιεχόμενα φλαβονοειδή της, έχουν αναφερθεί ότι εκδηλώνουν αντικαρκινικές ιδιότητες τόσο in vitro όσο και in vivo. Δείγμα πρόπολης με προέλευση από την Ολλανδία, βρέθηκε ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό καρκινικών κυττάρων. Οι Banskota et al., (1998) απομόνωσαν από το δείγμα αυτό τα ενεργά συστατικά: φαιναιθυλ-εστέρα του καφεϊκού οξέος (CAPE) και 2 εστέρες γλυκερόλης με παράγωγα του κινναμικού οξέος.

Επίσης οι Usia et al. (2002) απομόνωσαν από Κινέζικη πρόπολη ένα αριθμό συστατικών, υπεύθυνων για την αναστολή πολλαπλασιασμού ογκοκυττάρων. Τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστά ως συστατικά ‘poplar propolis’ δηλ. συστατικά πρόπολης από λεύκα και μεταξύ αυτών υπήρχαν 2 νέα φλαβονοειδή η 2-μέθυλ- βουτυρόυλ-πινομπανκσίνη και η 6-κινναμυλ-χρυσίνη.

Έχει αναφερθεί ότι το CAPE είναι κυτταροτοξικό ως προς τα καρκινικά κύτταρα και τα μεταλλαγμένα από ιό κύτταρα αλλά μη- κυταροτοξικό ως προς τα φυσιολογικά κύτταρα μέσω δοκιμών σε CD-1 and SENCAR ποντικών (Banskota et al., 1998).

Ένα νέο πρενυλιωμένο παράγωγο του χρωμανίου, απομονώθηκε από τροπική πρόπολη με προέλευση τη Βραζιλία, ενώ βρέθηκαν και 22 γνωστές ενώσεις. Εξετάστηκαν όλα τα περιεχόμενα συστατικά ως προς την κυτταροτοξικότητά τους έναντι στο ανθρώπινο HT-1080 ινοσάρκωμα και στο καρκίνωμα του παχέος εντέρου, σε 26-L5 τρωκτικά. Τα απομονωμένα συστατικά που εκδήλωσαν πιθανή κυτταροτοξικότητα ήταν η betuletol, το kaempferide και η ερμανίνη, τα οποία είχαν τιμές ΕD50 μικρότερη ή ίση με 10 μg/mL. (Banskota et al., 1998).

Η πρόπολη καθώς και το συστατικό της CAPE, έχει αναφερθεί ότι επιδεικνύουν αντικαρκινικές δράσεις, μέσω συρρίκνωσης των όγκων και επιλεκτικά καταστρέφουν και παρεμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό των κακοήθων κυττάρων διαφόρων τύπων καρκίνου. Ο Costas Koumenis, που ηγείται μια έρευνα με στόχο την διερεύνηση της αντικαρκινικής δράσης της πρόπολης, αναφέρει ότι μια από τις σημαντικότερες ιδιότητες που εκδηλώνουν οι ενώσεις αυτές είναι η καταστροφή των καρκινικών κυττάρων και όχι των φυσιολογικών.

Η γαστρική χορήγηση πρόπολης (160 mg/kg ΣΒ), 2 ώρες πριν την ενδοπεριτοναϊκή έγχυση καρκινικών κυττάρων από καρκίνωμα Ehrlich (Ehrlich Αscitis Carcinoma, EAC), είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή της ανάπτυξης του όγκου. Το μέγεθος του όγκου μειώθηκε σημαντικά από 7±0.9 ml στα ποντίκια τα οποία είχαν επιμολυνθεί με EAC, σε 1.6±0.95 ml στα ποντίκια στα οποία είχε χορηγηθεί πρόπολη ως θεραπευτικός παράγοντας. Επίσης μειώθηκαν και τα επίπεδα υπεροξειδίων, τα οποία είχαν προσδιοριστεί μέσω μέτρησης της παραγωγής μαλονδιαλδεΰδης (MDA) και ήταν 13.3±1.24 nmol MDA/mg πρωτεΐνης στα επιμολυσμένα ποντίκια, τα οποία μειώθηκαν σημαντικά στα 3.3±2.1 nmol MDA/mg πρωτεΐνης. Η αντικαρκινική δράση της πρόπολης συνοδεύτηκε και από αύξηση στην αντιοξειδωτικη ικανότητα. Στα ποντίκια στα οποία είχε χορηγηθεί πρόπολη παρατηρήθηκε αύξηση των μειωμένων επιπέδων γλουταθειόνης (GSH) και της S-τρανσφεράση της γλουταθεΐνης (GST). Η επίδραση αυτή συσχετίστηκε με την αναστολή του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων και την επαγωγή απόπτωσης, που προάγεται από την πρόπολη. Αναφέρεται, επίσης ότι η χορήγηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την παραμονή των καρκινικών κυττάρων στην φάση G0/G1 και τελικά οδήγησε σε μείωση στη βιωσιμότητα των κυττάρων, του DNA, του ολικού RNA και των επιπέδων πρωτεΐνης των καρκινικών κυττάρων (El-khawaga et al., 2003). Τα αποτελέσματα αυτά συμφωνούν και με προηγούμενα ευρήματα των Yellin et al., (1994), Sharma et al., (1997) και Kimoto et al., (2000).
Ακόμη μια μελέτη που αφορούσε στη χρησιμοποίηση υδατικού εκχυλίσματος πρόπολης (WSDP) από την Κροατία και τη Βραζιλία, καθώς και συγκεκριμένων συστατικών που περιέχονται στο εκχύλισμα αυτό, όπως καφεϊκό οξύ, κερκετίνη, χρυσίνη και ναριγκενίνη, είχε ως στόχο τη διερεύνηση της επίδρασης της ενδογαστρικής χορήγησης τους, στην ανάπτυξη του καρκινώματος Ehrlich (Ehrlich Αscites Τumor - EAT) σε ποντίκια Τα συστατικά αυτά χορηγήθηκαν 2 h πριν από την ενδοπεριτοναϊκή έγχυση του EAT σε αναλογία 50 mg/ kg σε 2 × 106 κύτταρα Παρατηρήθηκε ότι τόσο το υδατικό εκχύλισμα πρόπολης, όσο και τα περιεχόμενα συστατικά του, ανέστειλαν αποτελεσματικά την ανάπτυξη όγκου και τον πολλαπλασιασμό του EAT, όταν χορηγήθηκαν στα πειραματόζωα. Επίσης παρατηρήθηκε μείωση στον όγκο του ασκητικού υγρού καθώς και στον ολικό αριθμό των κυττάρων που βρίσκονταν στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Η χορήγηση των συστατικών αυτών είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των πολυμορφοπύρηνων κυττάρων (PMN) και μείωση του αριθμού των μακροφάγων στην περιτοναϊκή κοιλότητα των πειραματόζωων. Οι αντικαρκινικές επιδράσεις του υδατικού εκχυλίσματος πρόπολης αποδείχθηκαν σημαντικότερες, υποδεικνύοντας ότι τα συστατικά που περιέχονται στη πρόπολη δρουν συνεργιστικά (Oršolić & Bašić, 2005).
Επουλωτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη επιταχύνει την επούλωση των κατεστραμμένων ιστών, επίδραση που οφείλεται κυρίως στα περιεχόμενα αιθέρια έλαια. Μελέτες έχουν αποδείξει την προστατευτική δράση της πρόπολης στους ιστούς, που έχουν υποβληθεί σε ραδιενέργεια. Η αντιοξειδωτική δράση της πρόπολης έχει μεγάλη επίδραση στην αναγέννηση κατεστραμένων κυττάρων, η οποία οφείλεται στα φλαβονοειδή που περιέχει και τα οποία δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου (Marquele et al., 2006).



Ηπατοπροστατευτική δράση πρόπολης …………

Αναισθητική δράση της πρόπολης …………….

Αντιφλεγμονώδης δράση της πρόπολης ………..

Η δράση της πρόπολης στο Σακχαρώδη Διαβήτη ………..

Αλλεργικά φαινόμενα

Η πρόπολη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, εάν υπάρχει ένδειξη αλλεργικής αντίδρασης. Ο αριθμός των αλλεργικών ατόμων στην πρόπολη είναι 1 στους 2000. Στην επιδερμίδα αυτό φαίνεται με την εμφάνιση κόκκινων κηλίδων εκεί όπου η είναι λεπτή ή/και ευαίσθητη. Βέβαια οι κηλίδες αυτές εξαφανίζονται μέσα σε μερικές μέρες. Όταν γίνεται εσωτερική χρήση της πρόπολης η εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης είναι πιο σπάνια. Σ’ αυτή την περίπτωση εμφανίζονται μικρές κόκκινες κηλίδες στο στήθος και μια ελαφρά φαγούρα. Για τους παραπάνω λόγους, η πρόπολη θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε μικρές συγκεντρώσεις στην αρχή και σε μεγαλύτερες αργότερα (Januzzi, 1990; Januzzi, 1993).

Χρήσεις της πρόπολης σε διάφορες παθήσεις σαν σκεύασμα της Εναλλακτικής Ιατρικής.

Γενικά η πρόπολη χρησιμοποιείται στους κλάδους:

Δερματολογία: βακτηριακές και μυκητιακές λοιμώξεις,τραύματα, εγκαύματα, έλκη, ψωρίαση, έκζεμα

Ωτορινολαρυγγολογία:

Στοματολογία: καταπολέμηση ουλίτιδας, στοματίτιδας

Γαστεντερολογία: παράσιτα

Ρευματολογία

Μετεγχειρητικά προβλήματα

Ουρολογία: προστάτης, υπερπλασία, λοιμώξεις ουροποιητικού. Η πρόπολη κυκλοφορεί σε ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες, ως φαρμακευτικό παρασκεύασμα για την καταπολέμηση της υπερπλασία του προστάτη (Pereira et al., 2002).

　
ΛΗΨΗ:4-5 μήνες και διακοπή γιά ένα μήνα(μόνο γιά πρόληψη)